Η Κινηματογραφική Λέσχη Πρέβεζας παρουσιάζει, την ταινία του Τζιμ Τζάρμους,
“Στην παγίδα του νόμου”,
Ημέρα προβολής: 3 Δεκεμβρίου 2025
Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Πρέβεζας
Ώρα έναρξης: 21:00
Είσοδος
Γενική είσοδος: 6 ευρώ
Φοιτητές: 4 ευρώ
Άνεργοι και μαθητές: Είσοδος ελεύθερη
Ο Τζακ και ο Ζακ είναι δυο ταλαίπωροι που την «έχουν πατήσει» για τα καλά. Του Τζακ, μαστρωπού το επάγγελμα, του πλάσαραν μια ανήλικη και τον «κάρφωσαν» για να τον πιάσει η αστυνομία επ' αυτοφώρω. Του Ζακ, άνεργου πρώην ντισκ τζόκεϊ σε ραδιοφωνικό σταθμό, του πλασάρουν ένα αυτοκίνητο με ένα πτώμα στο πορτμπαγκάζ, όταν ήταν τελείως μεθυσμένος. Οι δυο τους καταλήγουν στο ίδιο βρώμικο κελί σε μια φυλακή στη Νέα Ορλεάνη. Αμέσως συμφωνούν ότι δεν χωνεύουν ο ένας τον άλλο και αποφασίζουν να μην μιλούν μεταξύ τους. Εκεί παρουσιάζεται ο Ρομπέρτο, ένας Ιταλός μετανάστης που δεν μιλάει καλά αγγλικά, και επαναλαμβάνει όποια έκφραση πιάσει το αυτί του. Σε αντίθεση με τους δυο, ο Ρομπέρτο είναι αληθινός κακοποιός, αφού σκότωσε κάποιον με μια μπάλα του μπιλιάρδου που του πέταξε στο κεφάλι.
Απόλυτα sui generis, δικαιολογημένα τόσο αγαπημένη ώστε να γίνει cult, αυτή η ασπρόμαυρη ταινία του Τζιμ Τζάρμους παντρεύει τον κωμικό σουρεαλισμό με μια συγκινητική χαμηλότονη τρυφερότητα και κατορθώνει να κοιτάζει την καρδιά της Αμερικής ταυτόχρονα σαν ντόπιος αλλά και σαν outsider.
Ο Σκηνοθέτης
Ο Τζιμ Τζάρμους (γεννήθηκε 22 Ιανουαρίου 1953) είναι Αμερικανός σκηνοθέτης, και θεωρείται εκπρόσωπος του ανεξάρτητου αμερικανικού κινηματογράφου.
Το σινεμά του Τζάρμους, δεν μοιάζει με κανένα. Είναι ισόποσα χρεωμένο στα monster flicks του '50, τον Όζου, τα γουέστερν του Φούλερ, την ανδρικότητα του Ρέι, τον νεορεαλισμό, τον ελιτισμό φετιχιστών σκηνοθετών, την γραφή του Όστερ, του Μπάροουζ, του Μέιλερ, των beats φυσικά, την μουσική του Έλβις, των βινυλίων, ενός ασημένιου δαχτυλιδιού, μιας Χάρλεϊ που τρέχει όσο πιο αργά μπορεί σε αυτοκινητόδρομους χωρίς τέλος.
Ο Τζάρμους είναι πάντα ένας stranger than paradise, ένας ροκάς που δεν φαντάζεσαι ποτέ να χτυπιέται, ένας αχρονικός jazzman που κάπου στο παντοπωλείο του Χάρβεϊ Καϊτέλ ετοιμάζεται να στρίψει το τελευταίο του λατρεμένο τσιγάρο, που χαλαρώνει στα πούλμαν μιας περιοδείας του Νιλ Γιανγκ, που τον φαντάζεσαι να σκηνοθετεί χαμογελώντας σε βαριεστημένη οξυδέρκεια we all scream for ice cream, που μεγαλώνοντας θέλει να κάνει πράξη εκείνο που παιδάκι αντιγύρισε σε κάποιον που του είπε πως το σενάριό του δεν έχει αρκετή δράση: Το ξανάγραψε βάζοντας ακόμα λιγότερη.
.jpg)

