Πορτοκαλίτσα Βαν Γκογκ

 Χθες που καθόμουν κι έπινα τις μπιρίτσες μου γνώρισα την Πορτοκαλίτσα. Είναι μια όμορφη γάτα στο στιλ του Γκάρφιλντ. Είναι όμως και κάπως παράταιρη • το δεξί αυτί είναι κομμένο σχεδόν σύρριζα. Μαντεύω πως δεν είναι το γνωστό μαρκάρισμα επακόλουθο της στείρωσης - η Πορτοκαλίτσα είναι αλανιάρα - αλλά, όπως με ενημέρωσε η Μαρία, το έχει από παλιά, πιθανόν από κάποιον άγριο γατοκαβγά. Πάντως σε αυτό το κομμένο αυτί οφείλεται και το επώνυμο της. Βαν Γκογκ. Πορτοκαλίτσα Βαν Γκογκ. Γάτα με ονοματεπώνυμο, που έλεγε στο περίπου ο Πάνος Κοντογιαννίδης σε παλιά διαφήμιση.

Η Πορτοκαλίτσα είναι παράξενο φρούτο. Εξαιρετικά αντικοινωνική ακόμα και για τα δεδομένα του είδους της. Από κανένα δεν δέχεται χάδι ούτε κάνει παρέα με τα υπόλοιπα γατιά της γειτονιάς. Με τη Μαρία στη Μποτίλια φαίνεται να τα πηγαίνει καλά. Κάθε βράδυ έρχεται στο μαγαζί γιατί ξέρει ότι θα βρει τροφή και μια γωνιά να κουρνιάσει για λίγο πριν πάρει το δρόμο για τη φωλιά της. Λες και έχει την ανάγκη, αφού γευματίσει, να κάτσει λίγη ώρα να χωνέψει. Ανθρωπομορφισμός; Απλά μια ακόμα υπενθύμιση ότι και ο άνθρωπος είναι ένα ακόμα ζώο και συνεπώς μοιράζεται πολύ περισσότερα με τα υπόλοιπα από όσα θα πίστευε. 

Όπως έγραψα πιο πάνω, η Πορτοκαλίτσα, δεν δέχεται χάδια ούτε από τη Μαρία που την ταΐζει. Πριν την εποχή της καραντίνας, η Μαρία είχε καταφέρει να προσφέρει στην Πορτοκαλίτσα λίγα χάδια. Με το υποχρεωτικό κλείσιμο στο σπίτι φαίνεται αποξενωθηκαν με αποτέλεσμα να χάσει η Μαρία το προνόμιο της αφής στο πορτοκαλί τρίχωμα στη ράχη της Πορτοκαλίτσας.

Τέλος πάντων, η φιλενάδα μας έκατσε κάνα δεκάλεπτο με τέταρτο με σφαλισμένα σφιχτά τα μάτια. Κάποια στιγμή, μετακινήθηκε δύο βήματα πιο μπρος, τίναξε γερά το κεφάλι της, και κίνησε για το τσαρδάκι της. Αρκετά κοινωνικοποιήθηκε για μια μέρα. Δεν είναι και για χόρταση.

ο Τοποτηρητής