Εν τω μεταξύ στο Σουδάν...

 

Εν τω μεταξύ στο Σουδάν τα πράγματα πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο. Από τα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας τον πολιτικό έλεγχο στη χώρα έχει στα χέρια του ο στρατός. Για κάποιο διάστημα υπήρχε συναίνεση, από ό,τι φαίνεται, και από μεγάλη μερίδα των πολιτών της χώρας, η οποία συναίνεση έπαψε κάποια στιγμή να υφίσταται. Ενώ τυπικά ο στρατός ελέγχει το Σουδάν, στην πράξη υπάρχει αστάθεια καθώς παράλληλα δρουν παραστρατιωτικές δυνάμεις σε όλη την επικράτεια. Για εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους κυριαρχεί ο τρόμος, μιας και εκτός από την αυθαίρετη βία, πραγματοποιείται εθνοκάθαρση σε ορισμένες περιοχές. Άμαχοι έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τις εστίες τους και να αναζητήσουν καταφύγιο σε γειτονικές χώρες πχ αν δεν κάνω λάθος στη Ρουάντα. Εδώ χρειάζεται ένα μικρό "μάθημα" ιστορίας.

Το 1878, στο Συνέδριο του Βερολίνου μεταξύ άλλων χωρίστηκε η Αφρική σε τεμάχια. Σκοπός αυτού του τεμαχισμού ήταν να οριστούν οι περιοχές στις οποίες κάθε ευρωπαϊκή δύναμη θα είχε τη δυνατότητα να εκμεταλλευτεί τις πλουτοπαραγωγικές πηγές και το αντίστοιχο ανθρώπινο δυναμικό. Η χάραξη των ορίων δεν έγινε με βάση τα κατά τόπους εθνολογικά, φυλετικά, γλωσσικά χαρακτηριστικά που διαφοροποιούσαν και εξακολουθούν να διαφοροποιούν τους ντόπιους πληθυσμούς αλλά με κριτήρια γεωγραφικά και συχνά ως αποτέλεσμα συναλλαγών μεταξύ των ανταγωνιστριών δυνάμεων. 

Όταν τη δεκαετία του 1960 παραχωρήθηκε ανεξαρτησία στα αφρικανικά έθνη, αφενός αυτό έγινε μόνο τυπικά μιας και οι πλουτοπαραγωγικές πηγές της ηπείρου έμειναν υπό τον έλεγχο των λευκών αφετέρου τα σύνορα κάθε κράτους ήταν περίπου τα ίδια με τα σύνορα των αποικιών. Αυτό σημαίνει πως άνθρωποι από διαφορετικές φυλές, με διαφορετικές γλώσσες και πολιτισμικά ειδοποιά στοιχεία εξαναγκάστηκαν να συνυπάρξουν χωρίς να έχουν τέτοια επιθυμία, και να ανταγωνίζονται για την εξουσία. Αυτό, σε συνδυασμό με την ύπαρξη διεφθαρμένων Αφρικανών αξιωματούχων, εξηγεί γιατί η μεγάλη αυτή ήπειρος, κοιτίδα του ανθρώπου, εξακολουθεί να μένει υπανάπτυκτη και γιατί αιματοκυλιέται. Είναι έργο των Λευκών Διαβόλων. Των Ευρωπαίων. 

Ας μην παραπονιόμαστε, όσοι παραπονιούνται τέλος πάντων, από το πόσοι Αφρικανοί ξεβράζονται στις ακτές μας. Οι Ευρωπαίοι πρόγονοι μας το προκάλεσαν. Τέλος, σε όλο τον κόσμο υπάρχουν 120.000.000 άνθρωποι εκτοπισμένοι και με την ιδιότητα του πρόσφυγα. Δεν είναι μόνο η Γάζα και η Δυτική Όχθη.

ο Τοποτηρητής