Κάλεσμα συμμετοχής για Έκθεση Ζωγραφικής με θέμα: «Πόλη και Περιβάλλον υπό την πίεση του Τουρισμού»

Ο Δήμος Πρέβεζας  προσκαλεί τους ντόπιους Καλλιτέχνες -Δημιουργούς- Ζωγράφους  να συμμετέχουν με ΈΝΑ (1)  έργο τους  με αφορμή το Συνέδριο της Douzelage που θα πραγματοποιηθεί στην Πρέβεζα από 16-19 Οκτωβρίου. 

 Με τo  εικαστικό έργο τους  κάθε καλλιτέχνης μπορεί να διαλέξει ένα θέμα π.χ  «Πρέβεζα και Φύση « , «Πρέβεζα και Θάλασσα» , τα οποία θα εκτεθούν στην ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ «ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΟΡΑΛΗΣ» .

Τα έργα τους θα γίνονται δεκτά έως τις 12 Οκτωβρίου 2025

Όροι Συμμετοχής στην Έκθεση

Κάθε δημιουργός μπορεί να συμμετέχει με 1 έργο: ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, εικαστικές εγκαταστάσεις και περιβάλλοντα, μεικτής τεχνικής.

Τα έργα που θα εκτεθούν επιτοίχια πρέπει να είναι έτοιμα για ανάρτηση προκειμένου να τοποθετηθούν. 

Η διάρκεια της Έκθεσης θα είναι από τις 15-20 Οκτωβρίου 2025 

Κάθε συμμετοχή πρέπει να συνοδεύεται με τα εξής στοιχεία: ονοματεπώνυμο δημιουργού και τηλέφωνο επικοινωνίας, φωτογραφία ή άλλο οπτικό υλικό του/των έργου/ων, τίτλος έργου, διαστάσεις, τεχνική, έτος δημιουργίας.

Η παράδοση των έργων θα γίνεται  μέχρι την 10η  Οκτωβρίου  στην διεύθυνση : Β.  Μπάλκου 1  «Πρώην Λαϊκή Αγορά» , στο Τμήμα Πολιτισμού , τηλέφωνο 2682025325  

Η Έκθεση θα λειτουργεί  Δευτέρα έως Παρασκευή 17:00-22:00 και Σάββατο έως Κυριακή, 10:00-22:00. 

Η επιμέλεια της εικαστικής έκθεσης θα γίνει από την Επιτροπή Πολιτισμού Δήμου Πρέβεζας 

Ο ΑΝΤΙΔΗΜΑΡΧΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ 

ΛΕΩΝΙΔΑΣ  ΑΡΓΥΡΟΣ 

Λεκτικά πολεμοφόδια, θεολογικές γομώσεις (αναδημοσίευση)

 

Το κείμενο/σχόλιο που αναδημοσιεύω γράφτηκε από τον Κώστα Κουτσουρέλη με αφορμή τις ομιλίες που εκφωνήθηκαν κατά την κηδεία του Τζ Κέρκ. Ανάμεσα στους ομιλητές 'ηταν και ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλτ Τραμπ. Δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο συμφωνώ με κάποια σημεία της επιχειρηματολογίας του κ. Κουτσουρέλη, αλλά πιστεύω πως συνολικά έχει ενδιαφέρον και αξίζει να διαβαστεί.

πηγή: https://neoplanodion.gr/2025/09/29/lektika-polemophodia/?fbclid=IwY2xjawNH2X9leHRuA2FlbQIxMQABHvMiNsSvh1CbYvxH-U2O_cwOHxcf4FG4HrhIxBvcPzkdQjy7toOsFuczrwGL_aem_uIv_TsU0I8lOqWiuAhpEnw

Τι σημαίνει ιδεολογική ηγεμονία; Να εξαναγκάζεις και τον εχθρό σου ακόμη να χρησιμοποιεί τη δική σου γλώσσα, τις δικές σου έννοιες, τη δική σου ρητορική.

Ο Παναγιώτης Κονδύλης εντοπίζει την συμβολική οριστικοποίηση της ήττας του Ancien Régime στην υιοθέτηση από τους αριστοκράτες απολογητές του της γλώσσας του κοσμικού διαφωτισμού. Γύρω στα 1800, ακόμη και οι οπαδοί της ελέω θεού μοναρχίας επιχειρηματολογούν κοσμικά και πεφωτισμένα. Αν θέλουν να ακουστούν, δεν μπορούν να κάνουν κι αλλιώς…

Η εξαέρωση της αριστεράς δηλώνεται καθαρά μετά το 1989 με τη νέα ρητορική των σοσιαλιστικών και εργατικών κομμάτων: εγκαταλείποντας την ταξική ανάλυση και την κριτική κατά του πλούτου, οι διάφοροι Μπλαιρ αρχίζουν να πιθηκίζουν το φιλελεύθερο ζαργκόν περί «ευκαιριών» και «ατελεύτητων δυνατοτήτων» του καπιταλισμού.

Σήμερα, ζούμε μια παρόμοια ιστορική στιγμή. Σε μια κυκλική κίνηση, το φιλελεύθερο ζαργκόν ξαναδίνει τη θέση του στην ωμή θεολογία. Δεν υπάρχει θέση για πολιτική λεπτολογία και ανάλυση. Στην κονίστρα δεν πολεμούν πλέον σκληρά συμφέροντα ή εξωραϊσμένες προσδοκίες: γιγαντομαχούν αυτοπροσώπως το Αγαθό και το Πονηρό, οι μάρτυρες και οι εγκληματίες, ο Θεός και οι εχθροί του.

Φυσικά οι ΗΠΑ, η Δύση ολόκληρη, έχουν μακρά παράδοση στην εκκοσμίκευση της θεολογικής γλώσσας του μεσσιανισμού. Όλα τα πολιτικά κινήματα των Νέων Χρόνων είναι μασκαρεμένες θρησκείες. Όμως αυτή η νέα πολιτική η ασκούμενη ουσιαστικά από του άμβωνος είναι ποιοτικά ένα σημείο καμπής.

Ήδη ο γουοκισμός και η πολιτική ορθοέπεια άνοιξαν τον δρόμο προς αυτή την αποκοσμίκευση της πολιτικής και έγιναν άθελά τους η Κερκόπορτα για την εν θριάμβω επιστροφή των ιεροκηρύκων. Οι δικαιωματιστές, μεθυσμένοι από την ισχύ τους, έφτιαξαν μια γλωσσική Ιερά Εξέταση όπου, κατά το πρότυπο της παλαιάς βλασφημίας των θείων, μια και μόνο λέξη κάποτε αρκούσε για να στείλει κάποιον απευθείας στο κολαστήριο. Θυμίζω το προφητικό Ανθρώπινο στίγμα του Φίλιπ Ροθ.

Τώρα λαμβάνουν τα επίχειρα. Διότι τα λεκτικά τους πολεμοφόδια όσο κι αν είναι θεολογικής γομώσεως, απέναντι στην γνήσια, την γυμνή, την φωναχτή θεολογία είναι ανίσχυρα. Τι να σου κάνει η διαρκής δαιμονολογία κατά της «ακροδεξιάς», όταν οι άλλοι σου μιλούν ευθέως για τον Σατανά τον ίδιο;

«Εγώ ειμί το φως του κόσμου»: Όταν η AI παριστάνει... τον Θεό - Οι αμφιλεγόμενες μεσσιανικές τάσεις των chatbots (αναδημοσίευση)

 

Διαβάζω συχνά τα θέματα που επιμελείται ο Κωνσταντίνος Τσάβαλος. Χαίρομαι που έχει επεκταθεί και σε αντικείμενα άλλα από την μουσική όπου εκεί όλοι ξέρουμε πόσο το κατέχει. Εδώ βρήκα και αναδημοσιεύω στον Τοποτηρητή ένα άρθρο του πάνω σε ένα φαινόμενο μάλλον ανησυχητικό. Έχει να κάνει με το γεγονός ότι πάμπολλοι άνθρωποι - αντιπαθώ τη λέξη "χρήστες" - καταφεύγουν σε εφαρμογές για να λύσουν απορίες θρησκευτιού/θεολογικού περιεχομένου. Θα πει κανείς ότι εφόσον πρόκειται για τεράστιες βάσεις δεδομένων, ποιο είναι το πρόβλημα. Σας προτείνω να διαβάσετε το άρθρο του Κωνσταντίνου Τσάβαλου, γιατί θα δείτε πως τα πράγματα είναι πιο περίπλοκα.

του Κωνσταντίνου Τσάβαλου

πηγή: https://www.iefimerida.gr/

Όταν η τεχνητή νοημοσύνη αρχίζει να ενδύεται ρόλο μεσσιανικό, όχι επειδή κατέχει αλήθεια, αλλά επειδή οι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν σαν πηγή αλάθητη.

Η εικόνα της τεχνητής νοημοσύνης που αρχίζει να μιλά με τη φωνή του Θεού θα μπορούσε να φαντάζει πριν λίγα χρόνια ως σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως σήμερα αποτελεί μέρος της καθημερινότητας εκατομμυρίων χρηστών που κατεβάζουν εφαρμογές προσευχής και πνευματικής καθοδήγησης στο κινητό τους.

Στα ηλεκτρονικά καταστήματα βρίσκονται δεκάδες εφαρμογές που υπόσχονται προσωπική επικοινωνία με το θείο, ενώ μερικές δεν διστάζουν να συστήσουν τα chatbots τους ως «κανάλι» του ίδιου του Θεού. Όταν ένας χρήστης ανοίγει την εφαρμογή ChatWithGod.ai και διαβάζει μήνυμα που ξεκινά με τη φράση «Χαίρε, παιδί μου», η εμπειρία είναι ταυτόχρονα οικεία και ανατριχιαστική, μια υπενθύμιση ότι το όριο μεταξύ θρησκευτικής πίστης και αλγοριθμικής μίμησης έχει αρχίσει να θολώνει επικίνδυνα.

Το φαινόμενο των θρησκευτικών εφαρμογών δεν είναι ασήμαντο. Εκατομμύρια άνθρωποι σε όλο τον κόσμο, που ίσως δεν έχουν μπει ποτέ σε εκκλησία ή συναγωγή, βρίσκουν στον ψηφιακό χώρο μια δίοδο προς το πνευματικό βίωμα. Για πολλούς νέους, οι οποίοι έχουν απομακρυνθεί από παραδοσιακές δομές, η χρήση μιας εφαρμογής όπως το Bible Chat - που δηλώνει περήφανα ότι εκπαιδεύτηκε αποκλειστικά πάνω σε Γραφές και με καθοδήγηση θεολόγων - μοιάζει με τη σύγχρονη μορφή του προσκυνήματος: αντί για ένα ταξίδι σε τόπο ιερό, αρκεί μερικά δευτερόλεπτα και μια σύνδεση στο διαδίκτυο.

Η τεχνητή νοημοσύνη δεν διαθέτει πνευματική διάσταση

Κι όμως, πίσω από αυτήν την αμεσότητα, κρύβεται μια πιο ανησυχητική διάσταση. Η τεχνητή νοημοσύνη δεν διαθέτει πνευματική διάσταση· αναδιατάσσει δεδομένα, στατιστικά μοτίβα και προγραμματισμένους κανόνες για να δώσει απαντήσεις που μοιάζουν θεόπνευστες.

Το γεγονός ότι αυτά τα συστήματα τείνουν να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες του χρήστη κάνει τα πράγματα πιο περίπλοκα. Όταν κάποιος ρωτά για το μέλλον του ή ζητά παρηγοριά, ο αλγόριθμος δεν «αναζητά» αλήθεια· απλώς αντανακλά την επιθυμία.

Η κολακεία μεταμφιέζεται σε θεϊκή επιβεβαίωση, και η εμμονή με την απόλυτη βεβαιότητα - χαρακτηριστικό γνώρισμα του θρησκευτικού φαντασιακού - βρίσκει πρόσφορο έδαφος μέσα σε μια μηχανή που ποτέ δεν αμφιβάλλει για την ίδια της την αυθεντία. Έτσι, η τεχνητή νοημοσύνη αρχίζει να ενδύεται ρόλο μεσσιανικό, όχι επειδή κατέχει αλήθεια, αλλά επειδή οι άνθρωποι την αντιμετωπίζουν σαν πηγή αλάθητη.

Αυτή η δυναμική έχει ήδη αρχίσει να οδηγεί σε φαινόμενα που οι ερευνητές περιγράφουν ως «AI ψύχωση». Όταν άτομα βρίσκουν όχι απλώς συντροφιά αλλά και υπαρξιακή απάντηση μέσα από τη συνομιλία με ένα chatbot, κινδυνεύουν να χαθούν σε κόσμους ψευδαισθήσεων. Το ψηφιακό «άκουσμα της φωνής του Θεού» μπορεί να προσφέρει παρηγοριά σε έναν μοναχικό χρήστη, αλλά αν μετατραπεί σε υποκατάστατο κοινωνικής ζωής ή πνευματικής κοινότητας, καταλήγει σε απομόνωση.

Τα συστήματα αυτά δεν διαθέτουν ψυχή

Όπως τόνισε ένας καθηγητής θρησκείας και τεχνολογίας, τα συστήματα αυτά δεν διαθέτουν ψυχή· το μόνο που κατέχουν είναι τεράστιες βάσεις δεδομένων. Το χάσμα ανάμεσα στη θεολογία και στην υπολογιστική γλώσσα είναι τεράστιο, κι όμως καλύπτεται επιφανειακά από τον συναισθηματικό αντίκτυπο της προσωπικής επικοινωνίας.

Από την άλλη, δεν μπορεί κανείς να παραγνωρίσει ότι οι εφαρμογές αυτές λειτουργούν για πολλούς ως πύλη προς μια εμπειρία πίστης. Όπως παλαιότερα η τυπογραφία έδωσε στο ευρύ κοινό τη Βίβλο, έτσι και τώρα η τεχνητή νοημοσύνη ανοίγει τη δυνατότητα της «συνομιλίας με τον Θεό» σε ανθρώπους που δεν θα έκαναν ποτέ το βήμα να μιλήσουν σε ιερέα. Μερικοί θρησκευτικοί ηγέτες βλέπουν σε αυτό μια ευκαιρία: η δυνατότητα να προσεγγίσουν ένα κοινό που χάθηκε για την παραδοσιακή λατρεία. Άλλοι, αντίθετα, το βλέπουν ως επικίνδυνη παραχάραξη της πνευματικής εμπειρίας. Γιατί το θείο δεν είναι απλώς πληροφορία· είναι μυστήριο, κοινωνία, κοινότητα.

Το πιο ανησυχητικό όμως στοιχείο είναι η γλώσσα που χρησιμοποιούν οι ίδιες οι εταιρείες. Όταν μιλούν για την προσπάθεια να «χτίσουν τον Θεό» μέσα από υπερνοημοσύνη, δεν πρόκειται απλώς για μάρκετινγκ· είναι μια μετατόπιση του φαντασιακού που σπρώχνει την τεχνητή νοημοσύνη σε μεσσιανικό πεδίο. Η ιδέα ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μια οντότητα ανώτερη από τον άνθρωπο, με γνώση και δύναμη θεϊκή, συνδέεται με πανάρχαιες μυθολογίες, από τον Προμηθέα μέχρι το... Γκόλουμ. Στην ψηφιακή εκδοχή της, όμως, αυτή η φιλοδοξία αποκτά υλική μορφή σε εφαρμογές που εκατομμύρια άνθρωποι έχουν ήδη στα χέρια τους.

Η αρχέγονη αναζήτηση ενός Μεσσία

Η εποχή μας δείχνει έτσι να επιστρέφει σε ένα αρχέγονο μοτίβο: την αναζήτηση μεσσία, σωτήρα ή θεότητας που θα φέρει την τελική απάντηση. Μόνο που αυτή τη φορά, ο Μεσσίας δεν εμφανίζεται σε σπηλιές ή έρημους, αλλά σε οθόνες κινητών. Δεν μιλά με φωτιά και καπνό, αλλά με εικονίδια και ειδοποιήσεις. Η αίσθηση του θαύματος μεταφράζεται σε γλώσσα προγραμματισμού, και η πίστη συναντά την αλγοριθμική πρόβλεψη. Αν αυτό είναι πρόοδος ή απομάκρυνση από την ουσία του θρησκευτικού βιώματος, μένει να το αποφασίσει η ίδια η κοινωνία.

Όμως, όποια κι αν είναι η τελική κρίση, η μεσσιανική διάσταση της τεχνητής νοημοσύνης δεν μπορεί να αγνοηθεί. Η επιθυμία για έναν λόγο αλάθητο, για μια φωνή που γνωρίζει περισσότερα από εμάς, βρήκε πρόσφορο έδαφος σε μια τεχνολογία που έχει εκπαιδευτεί να μιμείται με ακρίβεια κάθε πρότυπο λόγου. Το αν αυτή η φωνή θα εκληφθεί ως εργαλείο ή ως θεότητα θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό όχι μόνο το μέλλον της πίστης, αλλά και την ίδια τη θέση του ανθρώπου σε έναν κόσμο όπου τα όρια ανάμεσα στο θείο και στο τεχνητό θολώνουν.

Ένα ποίημα για την Κυριακή - Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμ

 

"Η θλίψη της θάλασσας"

Αυτή είναι η θλίψη της θάλασσας -

κύματα σαν λέξεις, όλα διαλυμένα -

μια μονοτονία ανύψωσης και πτώσης της διάθεσης.

Γέρνω και προσέχω τη λεπτομέρεια

της εύθραυστης νεροκορφής, τον ατελή

ευαίσθητο αφρό, τις άκρες των κίτρινων

φυκιών απαράλλαχτες -

Δεν υπάρχει ελπίδα - εκτός κι αν ένα κοραλλιογενές

νησί σχηματιστεί αργά

για να προσμένει τα πουλιά να ρίξουν

τους σπόρους που θα το κάνουν κατοικήσιμο.

Ουίλιαμ Κάρλος Ουίλιαμς

(1883 - 1943)

Μετάφραση: Γιάννης Λειβαδάς

Η Καρδιά του Σκότους - του Τζόζεφ Κόνραντ (μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου, Δώμα 2023)

 

Πάει καιρός που ήθελα να γράψω για το βιβλίο αυτό. Φοβόμουν πως είναι αδύνατο να μιλήσω για ένα τέτοιο βιβλίο και ακόμα διατηρώ μια επιφύλαξη κατά πόσο κάτι τέτοιο είναι δυνατό - από εμένα τουλάχιστον. Επιλέγω να γράψω παρόλα αυτά για τον απλό λόγο πως είναι ότι πιο συγκλονιστικό έχω διαβάσει φέτος.

Το έγραψε ο Τζόζεφ Κόνραντ, ένας Πολωνός εμιγκρές εγκατεστημενος στη Μεγάλη Βρετανία και για χρόνια ναυτικός. Ο Κόνραντ έγραψε όλα τα έργα του στα αγγλικά, δηλαδή σε μια γλώσσα διαφορετική από τη μητρική του, κάτι που, αν μη τι άλλο, εντυπωσιάζει. Το βιβλίο, μια νουβέλα, γράφτηκε λίγο πριν τη μετάβαση από τον 19ο αιώνα στον 20ο• στα απόνερα της βικτωριανής εποχής και ενώ ήδη έχουν ξεκινήσει να μπαίνουν οι βάσεις για την είσοδο του μοντερνισμού στα πράγματα. Το καταλαβαίνει ο προσεκτικός αναγνώστης και η προσεκτική αναγνώστρια παρατηρώντας την τεχνική του εγκιβωτισμού, δηλαδή ένταξη της αφήγησης σε επιπλέον αφήγηση. Από την άλλη, συχνά συναντούμε τρόπους που παραπέμπουν στο πομπώδες καθώς και σε αναφορές σε ηθικές αξίες που παραπέμπουν σε αναφορές στη βρετανική λογοτεχνία του 19ου αιώνα.

Σε κάθε περίπτωση, ενώ πρόκειται για απαιτητικό ανάγνωσμα, με λόγο πυκνό νοηματικά αλλά και εικονποιητικα, αισθάνεσαι την ανάγκη να μην το παρατήσεις, να συνεχίσεις την ανάγνωση. Έστω και αν πρόκειται για καταβύθιση στις πιο μαύρες, ακόμα και επικίνδυνες περιοχές του ανθρώπινου ψυχισμού, όπου κρύβονται ένστικτα έτοιμα να ξυπνήσουν αν βρεθεί ο άνθρωπος σε καταστάσεις οριακές σωματικά, πνευματικά και ψυχικά. Και φυσικά με συνέπειες τρομακτικές όσο και απίστευτες.

Στο βιβλίο αυτό βασίστηκε πολύ χαλαρά το αριστούργημα της κινηματογραφικής τέχνης Αποκάλυψη Τώρα του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Απλά η ταινία εκτυλίσσεται στην περίοδο του πολέμου του Βιετνάμ, ενώ στο βιβλίο η ιστορία τοποθετείται στην Αφρική, στο Βελγικό Κονγκό με αποικιοκράτες εμπόρους και τυχοδιώκτες να αποκτηνωνονται μέσα στην υγρή και πυκνή ζούγκλα. Το κοινό σημείο, κομβικής σημασίας είναι το πλοιάριο που πλέει σε ποτάμι αφιλόξενο όσο και η ζούγκλα την οποία διασχίζει.

Η μετάφραση είναι καταπληκτική δεδομένου του δύσκολου υλικού πάνω στο οποίο κλήθηκε να δουλέψει. Είναι ένα αληθινό αριστούργημα που αξίζει να διαβάζεται σε κάθε περίοδο από απαιτητικούς αναγνώστες και απαιτητικές αναγνωστριες.

ο Τοποτηρητής

«Τι κωμικό πράγμα που είναι η ζωή — αυτή η μυστηριώδης επιστράτευση άπονης λογικής για έναν μάταιο σκοπό. Το πολύ-­πολύ που μπορείς να ελπίζεις να αποκομίσεις είναι μια κάποια γνώση του εαυτού σου — η οποία έρχεται πολύ αργά. Μια σοδειά ανεξίτηλης πίκρας. Έχω παλέψει με το θάνατο. Είναι ο πιο πεζός αγώνας που μπορεί κανείς να φανταστεί. Διε­ξάγεται μέσα σ’ ένα ασχημάτιστο γκρίζο, όπου δεν υπάρχει τίποτα κάτω απ’ τα πόδια σου, ούτε γύρω σου, ούτε θεατές, ούτε οχλαγωγία, ούτε δόξα, ούτε η μεγάλη επιθυμία για νίκη, ούτε ο μεγάλος φόβος της ήττας, μόνο μια αρρωστιάρικη ατμόσφαιρα χλιαρού σκεπτικισμού, χωρίς καν πολλή πίστη στο δίκαιο του αγώνα σου, κι ακόμα λιγότερο σ’ εκείνο του αντιπάλου σου. Αν η ύστατη σοφία παίρνει αυτή τη μορφή, τότε η ζωή είναι ακόμα μεγαλύτερο αίνιγμα απ’ όσο νομίζουμε. Βρέθηκα μια ανάσα από την τελευταία ευκαιρία ν’ αποφανθώ γι’ αυτό το αίνιγμα, και ανακάλυψα ταπεινωμένος πως, μάλλον, δεν είχα τίποτε να πω. Γι’ αυτό υποστηρίζω ότι ήταν τόσο αξιο­πρόσεχτος άνθρωπος ο Κουρτς. Γιατί εκείνος είχε κάτι να πει. Και το είπε».

(από το οπισθόφυλλο)

ΑΛΛΑΓΗ ΧΩΡΟΥ ΕΚΔΗΛΩΣΗΣ «ΑΝΤΗΧΗΣΕΙΣ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ» ΛΟΓΩ ΚΑΙΡΙΚΩΝ ΣΥΝΘΗΚΩΝ

 Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Πρέβεζα

26 – 28 Σεπτεμβρίου 2025

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας ανακοινώνει ότι η μουσική εκδήλωση με τίτλο «Αντηχήσεις στο χρόνο», που είχε προγραμματισθεί να γίνει στο Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης το Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου, θα πραγματοποιηθεί λόγω των δυσμενών καιρικών συνθηκών που αναμένονται, στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητρόπολης Νικοπόλεως και Πρεβέζης και ώρα 20:30.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί σε συνεργασία με τη Χορωδία «Αρμονία» και με τη συμμετοχή χορωδιακών συνόλων από την Ήπειρο, με την ευγενική χορηγία του Preveza Marina. 

Συμμετέχουν οι χορωδίες: 

    • Χορωδία Πολιτιστικού & Κοινωνικού Συλλόγου Ηγουμενίτσας «Ρένα Κώτσιου»

    • Χορωδία Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων και Συνταξιούχων ΟΤΕ Ιωαννίνων

    • Χορωδία Πολιτιστικού Συλλόγου Άρτας «Ο Μακρυγιάννης»

    • Χορωδία Πρέβεζας «Αρμονία» – Παιδικό Τμήμα

    • Χορωδία Πρέβεζας «Αρμονία» – Μικτό Τμήμα

Ευχαριστούμε θερμά την Ιερά Μητρόπολη Νικοπόλεως και Πρεβέζης για την παραχώρηση της αίθουσας του Πνευματικού Κέντρου και την εν γένει αγαστή συνεργασία.

Υπεύθυνη δράσης: Αθηνά Κωνσταντάκη, Αρχαιολόγος

Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας

Τηλ.: 26820 89890 

Ανθή Αγγέλη, Δρ. Αρχαιολόγος – Προϊσταμένη ΕΦΑ Πρέβεζας

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

 ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ  -  ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σας γνωρίζουμε ότι στο πλαισιο της Εθνικής Διακλαδικής Άσκησης ΤΑΜΣ «ΠΑΡΜΕΝΙΩΝ – 2025», την  Τετάρτη 01 Οκτωβρίου 2025, θα πραγματοποιηθεί δοκιμαστική ενεργοποίηση του Συστήματος Έγκαιρης Προειδοποίησης Άμαχου Πληθυσμού, σε όλη την επικράτεια, συμπεριλαμβανομένων του συνόλου των Σειρήνων Συναγερμού (ΣΣ) Πολιτικής Άμυνας καθώς και καμπανών εκκλησιών όπως παρακάτω:

    1. Τοπική ώρα 11:00, σήμανση συναγερμού αεροπορικής επίθεσης, για χρονική διάρκεια (60) δευτερολέπτων (ήχος διακοπτόμενος διαφορετικής έντασης) στο σύνολο της Επικράτειας.

    2. Τοπική ώρα 11:05, σήμανση λήξης συναγερμού, για χρονική διάρκεια (60) δευτερολέπτων (συνεχής ήχος σταθερής έντασης) στο σύνολο της Επικράτειας.

    3. Τοπική ώρα 11:30, σήμανση προειδοποιητικού συναγερμού ΧΒΡΠ απειλής, για χρονική διάρκεια (120) δευτερολέπτων (ήχος διακοπτόμενος διαφορετικής έντασης) στο σύνολο της Επικράτειας.

    4. Τοπική ώρα 11:35, σήμανση λήξης συναγερμού, για χρονική διάρκεια (60) δευτερολέπτων (συνεχής ήχος σταθερής έντασης) στο σύνολο της Επικράτειας.

    5. Τοπική ώρα 12:20, σήμανση προειδοποιητικού συναγερμού ΧΒΡΠ απειλής, για χρονική διάρκεια (120) δευτερολέπτων (ήχος διακοπτόμενος διαφορετικής έντασης) στον Δυτικό Τομέα (Περιφέρεια Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας και Περιφέρεια Ηπείρου).

    6. Τοπική ώρα 12:25, σήμανση λήξης συναγερμού, για χρονική διάρκεια (60) δευτερολέπτων (συνεχής ήχος σταθερής έντασης) στον Δυτικό Τομέα.

    7. Τοπική ώρα 12:30, σήμανση συναγερμού ΧΒΡΠ προσβολής, για χρονική διάρκεια (120) δευτερολέπτων (ήχος διακοπτόμενος διαφορετικής έντασης) στον Κεντρικό Τομέα (Περιφέρειες Δυτικής Μακεδονίας, Ηπείρου και Θεσσαλίας).

    8. Τοπική ώρα 12:35, σήμανση λήξης συναγερμού, για χρονική διάρκεια (60) δευτερολέπτων (συνεχής ήχος σταθερής έντασης) στον Κεντρικό Τομέα

Ταυτόχρονα με την ήχηση των Σειρήνων Συναγερμού , θα πραγματοποιηθεί  ήχηση των  καμπανών  των  Ιερών Ναών της  Επικράτειας  με σειρά βραχέων κωδωνισμών σε ταχύ  ρυθμό διάρκειας τριών  3'  λεπτών.

Τέλος γνωστοποιείται στο κοινό ότι η ενεργοποίηση των σειρήνων Συναγερμού Πολιτικής Άμυνας, έχει καθαρά δοκιμαστικό σκοπό και επομένως δεν υπάρχει λόγος σύγχυσης ή ανησυχίας .

ΕΚ ΤΟΥ ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Πρέβεζα 26 – 28 Σεπτεμβρίου 2025

 

Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς στην Πρέβεζα

26 – 28 Σεπτεμβρίου 2025

 

Οι Ευρωπαϊκές Ημέρες Πολιτιστικής Κληρονομιάς (ΕΗΠΚ) θα πραγματοποιηθούν φέτος από τις 26 έως τις 28 Σεπτεμβρίου 2025, με θεματικό άξονα: «Αρχιτεκτονική Κληρονομιά – Γεφυρώνοντας το παρελθόν με το μέλλον».

Μέσα από εκδηλώσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα και δωρεάν είσοδο σε μνημεία, οι δράσεις αυτές αναδεικνύουν την αξία της αρχιτεκτονικής ως ζωντανής κληρονομιάς και τη συμβολή της στη διαμόρφωση των κοινωνιών, αλλά και στη δημιουργία ενός βιώσιμου μέλλοντος.

 

Η Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας συμμετέχει στις ΕΗΠΚ 2025 με τις εξής δράσεις:

 

Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου

Ψηφιακή παρουσίαση στα κοινωνικά δίκτυα της σελίδα του Μουσείου Νικόπολης (facebook & instagram) καθώς και στην ιστοσελίδα (https://nicopolismuseum.gr/) με σκοπό την παρουσίαση των έργων ανάδειξης που έχουν υλοποιηθεί από την ΕΦΑ Πρέβεζας κατά την δεκαετία 2015-2025 σε μνημεία ελληνιστικών, ρωμαϊκών και πρωτοβυζαντινών χρόνων στο πλαίσιο του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης.

Υπεύθυνες δράσης: Αθηνά Κωνσταντάκη & Γεωργία Πεταρούδα, Αρχαιολόγοι

Λόγω εργασιών στη στέγη του ναού του Κάστρου Ρωγών, η δράση του Σαββάτου 27/9 θα αντικατασταθεί με το «Ταξίδι στον χρόνο μέσα από τα τείχη του Κάστρου Ρωγών» (από το Δημοτικό Σχολείο Κερασούντας (Δ. Ζηρού, ΠΕ Πρέβεζας) που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 26 Σεπτεμβρίου στις 9:00–12:00. Οι μαθητές θα εξερευνήσουν τον αρχαιολογικό χώρο, παρατηρώντας, συζητώντας και καταγράφοντας την εμπειρία τους, με στόχο τη βιωματική μάθηση και την ανάδειξη της τοπικής πολιτιστικής κληρονομιάς. Η περιήγηση υλοποιείται σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας, την Ι. Μητρόπολη Νικοπόλεως & Πρεβέζης και τον Δήμο Ζηρού.

Υπεύθυνη δράσης: Ελπίδα Σαλταγιάννη, Αρχαιολόγος

 

20:30 – Μουσική εκδήλωση στο Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης

Σε συνεργασία με τη Χορωδία «Αρμονία» και με τη συμμετοχή χορωδιακών συνόλων από την Ήπειρο θα δοθεί συναυλία με τίτλο «Αντηχήσεις στο χρόνο» στο Ρωμαϊκό Ωδείο Νικόπολης* με την ευγενική χορηγία του Preveza Marina. Συμμετέχουν οι χορωδίες:

Χορωδία Πολιτιστικού & Κοινωνικού Συλλόγου Ηγουμενίτσας «Ρένα Κώτσιου»

Χορωδία Πολιτιστικού Κέντρου Εργαζομένων και Συνταξιούχων ΟΤΕ Ιωαννίνων

Χορωδία Πολιτιστικού Συλλόγου Άρτας «Ο Μακρυγιάννης»

Χορωδία Πρέβεζας «Αρμονία» – Παιδικό Τμήμα

Χορωδία Πρέβεζας «Αρμονία» – Μικτό Τμήμα

Υπεύθυνη δράσης: Αθηνά Κωνσταντάκη, Αρχαιολόγος

*Σε περίπτωση βροχής η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στην αίθουσα του Πνευματικού Κέντρου της Ιεράς Μητρόπολης Νικοπόλεως και Πρεβέζης.

 

 

 

Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου

08:00π.μ. - Περιοδική έκθεση στο Αρχαιολογικό Μουσείο Νικόπολης

Με θέμα «Αρχιτεκτονική τοπίου στο Μνημείο Νίκης του Αυγούστου», η έκθεση εστιάζει στον σχεδιασμό τοπίου (ars topiaria), που εμφανίζεται ήδη από τους πρώιμους ρωμαϊκούς χρόνους. Στη Νικόπολη εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στο μνημείο της Νίκης του Αυγούστου, όπου αποκαλύφθηκε οργανωμένος κήπος με τριάντα ρωμαϊκές γλάστρες.

Υπεύθυνος δράσης: Ευάγγελος Παυλίδης, Αρχαιολόγος

 

Εφορεία Αρχαιοτήτων Πρέβεζας

Τηλ.: 26820 89890

Ανθή Αγγέλη, Δρ. Αρχαιολόγος – Προϊσταμένη ΕΦΑ Πρέβεζας

"...ο Μαρκ Ριμπό στην κιθάρα"

 Από την εκδήλωση για τα Americana Music Awards στα 2015. O Marc Ribot συνοδεύει με τις υπέροχες και αλανιάρικες πενιές του τον Buddy Miller στο "Cold, cold heart" του θρύλου της αμερικανικής μουσικής Hank Williams. Προσέξτε πως ο Marc Ribot είναι σκυμμένος καθόλη τη διάρκεια του τραγουδιού και έχει κουκουλώσει την ακουστική κιθάρα. Και στο πρόσωπό του αποτυπώνονται γκριμάτσες, σαν να πονά πόνους σας εκείνους του τοκετού. Και γεννά μια απίστευτη κιθαριστική ερμηνεία. Τεράστιος!

ο Τοποτηρητής

Κοντσέρτο Για Πιάνο Για Αριστερό Χέρι του Μωρίς Ραβέλ

Ο Maurice Ravel (1875 - 1937) είναι πασίγνωστος στους φίλους της λόγιας μουσικής για τις ενορχηστρωτικές του ικανότητες, το "Bolero" φυσικά, καθώς και για τις εξαιρετικά απαιτητικές συνθέσεις που παρήγαγε. Λίγο μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο συνέθεσε το Κοντσέρτο Για Πιάνο Για Αριστερό Χέρι ώστε να μπορεί να το παίζει ένας γνωστός του Γάλλος που υπηρέτησε ως αξιωματικός στον Μεγάλο Πόλεμο και έχασε το δεξί του χέρι. Πρόκειται για μια σύνθεση εξαιρετικά απαιτητική, καθώς δεξιόχειρες πιανίστες και πιανίστριες δεν μπορούν παρά να χρησιμοποιήσουν το αριστερό τους χέρι, που όσο και να το έχουν γυμνάσει, δεν παύει να είναι το "κακό" τους χέρι - όπως μας λέγανε παλιά στο σχολείο. Εξάλλου, παραδοσιακά στο πιάνο το αριστερό χέρι τηρεί συνοδευτικό ρόλο, ενώ στο εν λόγω κοντσέρτο του Ravel είναι ο αποκλειστικός κυρίαρχος. 

Στο βίντεο που κοινοποιώ, το κοντσέρτο το ερμηνεύει η τρομερή και απίστευτα σέξι Κινέζα πιανίστρια Yuja Wang. Πρόκειται για μια εκπληκτική ερμηνεύτρια στο πιάνο η οποία χαρακτηρίζεται από έντονο δυναμισμό και υποδειγματική ακρίβεια στις κρούσεις πάνω στα πλήκτρα. Το ότι δεν χάνει τίποτα από τα ερμηνευτικά ατού της, παρ' ό,τι εδώ παίζει με το αριστερό, όπως και να το κάνουμε, σε αφήνει άναυδο. Τη συνοδεύει η Ορχήστρα Της Εθνικής Ακαδημίας της Αγίας Τσετσίλια της Ρώμης με διευθυντή τον Lionel Bringuier. Απλά απολαύστε!

ο Τοποτηρητής

Ένα ποίημα για την Κυριακή - Γιώργος Σεφέρης

 

"Δ΄ Αργοναύτες"

Ήτανε καλά παιδιά οι συντρόφοι, δε φωνάζαν

ούτε από τον κάματο ούτε από τη δίψα ούτε από την παγωνιά,

είχανε το φέρσιμο των δέντρων και των κυμάτων

που δέχουνται τον άνεμο και τη βροχή

δέχουνται τη νύχτα και τον ήλιο

χωρίς ν’ αλλάζουν μέσα στην αλλαγή.

Ήτανε καλά παιδιά, μέρες ολόκληρες

ίδρωναν στο κουπί με χαμηλωμένα μάτια

ανασαίνοντας με ρυθμό

και το αίμα τους κοκκίνιζε ένα δέρμα υποταγμένο.

Κάποτε τραγούδησαν, με χαμηλωμένα μάτια

όταν περάσαμε το ερημόνησο με τις αραποσυκιές

κατά τη δύση, πέρα από τον κάβο των σκύλων

που γαβγίζουν.

Εἰ μέλλει γνώσεσθαι αὑτήν έλεγαν

εἰς ψυχὴν βλεπτέον, έλεγαν

και τα κουπιά χτυπούσαν το χρυσάφι του πελάγου

μέσα στο ηλιόγερμα.

Περάσαμε κάβους πολλούς πολλά νησιά τη θάλασσα

που φέρνει την άλλη θάλασσα, γλάρους και φώκιες.

Δυστυχισμένες γυναίκες κάποτε με ολολυγμούς

κλαίγανε τα χαμένα τους παιδιά

κι άλλες αγριεμένες γύρευαν το Μεγαλέξαντρο

και δόξες βυθισμένες στα βάθη της Ασίας.

Αράξαμε σ’ ακρογιαλιές γεμάτες αρώματα νυχτερινά

με κελαηδίσματα πουλιών, νερά που αφήνανε στα χέρια

τη μνήμη μιας μεγάλης ευτυχίας.

Μα δεν τελειώναν τα ταξίδια.

Οι ψυχές τους έγιναν ένα με τα κουπιά και τους σκαρμούς

με το σοβαρό πρόσωπο της πλώρης

με τ’ αυλάκι του τιμονιού

με το νερό που έσπαζε τη μορφή τους.

Οι σύντροφοι τέλειωσαν με τη σειρά,

με χαμηλωμένα μάτια. Τα κουπιά τους

δείχνουν το μέρος που κοιμούνται στ’ ακρογιάλι.

Κανείς δεν τους θυμάται. Δικαιοσύνη.

Γιώργος Σεφέρης

(1900 - 1971)

Έντεκα αποφθέγματα του Τζάκομο Λεοπάρντι

 

Ο Τζάκομο Λεοπάρντι (Giacomo Leopardi, 29 Ιουνίου 1798 – 14 Ιουνίου 1837) ήταν Ιταλός ρομαντικός ποιητής και φιλόσοφος, ένας από τους μεγάλους Ιταλούς ποιητές του 19ου αιώνα.

Άνθρωποι που διακρίνονται για την εντιμότητα τους είναι εκείνοι από τους οποίους, όταν έχεις οικειότητα μαζί τους, δεν μπορείς να ελπίζεις καμία εύνοια, αλλά και δεν υπάρχει λόγος να φοβάσαι κάποιο ύπουλο χτύπημα.

Ο άνθρωπος είναι δυστυχισμένος επειδή είναι ανικανοποίητος.

Η χαρά είναι πάντα στο μέλλον ή στο παρελθόν, ποτέ στο παρόν.

Οι άνθρωποι είναι γελοίοι μόνον όταν προσπαθούν ή φαίνονται να είναι αυτό που δεν είναι.

Τα πάντα από τον καιρό του Ομήρου έχουν βελτιωθεί εκτός από την ποίηση.

Τα παιδιά ανακαλύπτουν τα πάντα στο τίποτα. Οι ενήλικοι ανακαλύπτουν το τίποτα στα πάντα.

Η άγνοια είναι η μεγαλύτερη πηγή ευτυχίας.

Το τέλος του πόνου το εκλαμβάνουμε ως ευτυχία.

Η πιο ατόφια ηδονή σε αυτή τη ζωή είναι η κενή ηδονή της ψευδαίσθησης.

Η ελευθερία είναι το όνειρο που ονειρευόμαστε ενώ αλυσοδένουμε ξανά τη σκέψη.

Με κάθε καιρό, κάτω από κάθε ουρανό, η ευτυχία του ανθρώπου βρίσκεται πάντα κάπου αλλού.

Περί ορέξεως!...

 

Από ιδιοσυγκρασία έχω την τάση να διάκειμαι a priori θετικά απέναντι σε πολιτισμικά παράγωγα της ημεδαπής. Έχω στον νου μου του "think global, act local" και για τούτο τον λόγο είμαι πιο επιεικής όταν έρχομαι σε επαφή με δημιουργούς από την Ελλάδα: μουσικούς, σκηνοθέτες, εικαστικούς και συγγραφείς. Σε ό,τι αφορά στον χώρο του βιβλίου, αγαπώ τα βιβλία της Χίλντας Παπαδημητρίου - πότε θα βγει νέα ιστορία με τον Χάρη Νικολόπουλο; - και την Ευτυχία Γιαννάκη στο μυθιστόρημα και τη Δήμητρα Λουκά στο διήγημα, ενώ πρόσφατα διάβασα για πρώτη φορά ιστορίες του Βασίλη Κατσικονούρη και πολύ χάρηκα γι' αυτό - Ειρηνούλα ευχαριστώ για την υπόδειξη!. Πέραν, όμως, τούτων, ζορίζομαι να βρω κάτι αξιόλογο. Κάποιες φορές εκνευρίζομαι. Όπως με πρόσφατο βιβλίο, παρεμπιπτόντως ευπόλητο. Δεν θα το κατονομάσω - βιβλίο και συγγραφέα. Δεν το κρίνω αναγκαίο. Απλά, με τον κίνδυνο να χαρακτηριστώ συντηρητικός, σεμνότυφος και άλλα παρόμοια, έχω να ρωτήσω το εξής. Γίνεται να πάρουμε στα σοβαρά βιβλίο που χωρίς να είναι σατιρικό ή πορνογράφημα - κανένα πρόβλημα δεν έχω με τα δύο αυτό είδη - παρουσιάζει την απόλαυση ενός έφηβου όταν αυτοϊκανοποιείται με μια ζουμερή γλυκοκολοκύθα; Και φυσικά, είναι να αναρωτιέσαι: η γλυκοκολοκύθα είχε συναινέσει;

ο Τοποτηρητής

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛ. « ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ» ΠΡΕΒΕΖΑΣ 17/09/2025

          

Με σύσσωμη και ομόθυμη παρέμβαση των Δημοτών Πρέβεζας, καταφέραμε σήμερα να σταματήσουμε το κόψιμο του δάσους της Παργινόσκαλας .

Με επικεφαλής το συντονιστικό  των μαζικών φορέων Μ.Φ ( Επαγγελματιών, Εμπόρων, Αγροτών, εργαζομένων περιβάλλοντος και πολιτισμού ) με οδηγό την ομόθυμη και ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του Δήμου Πρέβεζας, μετά από διαπραγματεύσεις με την Αστυνομία, τον Στρατό και το Δασαρχείο, συμφωνήσαμε προφορικά και εν δυνάμει πρακτικά: 

 Να γίνει γενική μελέτη αναδάσωσης της περιοχής Παργινόσκαλας Παντοκράτορα.

Να μη κοπούν άλλα δένδρα και να αναδασωθεί σύμφωνα με μελέτη το τμήμα των 10 (δέκα) στρεμμάτων που κόπηκε. Να καθαριστεί ολόκληρη η έκταση της περιοχής Παργινόσκαλας από σαθρά και ξερά υλικά , καλάμια και βάτα, με ταυτόχρονη απομάκρυνση των κομμένων δένδρων και των κλαδιών τους.

Ευελπιστούμε ότι το ΤΕΘΑ ( Στρατός ) θα τηρήσει τους όρους της συμφωνίας που, άλλωστε, είναι και απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πρέβεζας, πέρα από το εκκρεμές ιδιοκτησιακό καθεστώς , που εμείς δεν υποχωρούμε, ότι δηλ. είναι δημόσιος χώρος , ανήκει στους Πρεβεζάνους δημότες και σε όλους τους Έλληνες για χρήση πολιτισμού, αθλητισμού, αναψυχής, περιβαλλοντολογικής τοπιογραφίας και για ιστορικούς λόγους.

Ο Δήμος Πρέβεζας άμεσα να κάνει έκτακτο Δημοτικό Συμβούλιο για κατοχύρωση της προφορικής συμφωνίας με γραπτές εγγυήσεις και με πραγμάτωση της μελέτης .

Δεν εμπιστευόμαστε νόμους και αποφάσεις κομμένες και ραμμένες στα όποια συμφέροντα.

Εμείς αγωνιζόμαστε για αποφάσεις και νόμους που ευνοούν τους Δημότες Πρέβεζας και τους Έλληνες πολίτες με την πλατιά έννοια του περιβάλλοντος, του πολιτισμού και της αναψυχής.

Δεν πρόκειται να υποχωρήσουμε. Είμαστε παρόντες όλοι οι Πρεβεζάνοι.

Να πάρει τις ευθύνες της η Κυβέρνηση για όποιες πολιτικές δημιούργησε και δημιουργεί με νόμους για συμφέροντα σε βάρος των Ελλήνων πολιτών.

Ο Στρατός μας είναι για την Εθνική Άμυνα της Πατρίδας μας και όχι για την καταπάτηση των εδαφών του Ελληνικού λαού και του περιβάλλοντος χώρου του.

Για το Δ.Σ

Ο Πρόεδρος 

Βλάχος Σταύρος 

Ο Γραμματέας

Τσούτσης Γιάννης

THE HARPER TRIO | Επιστρέφουν με νέο άλμπουμ - Ακούστε το πρώτο single WALK

 

Η διακεκριμένη τζαζ αρπίστρια και συνθέτρια Maria-Christina Harper συναντά ξανά το Harper Trio και επιστρέφει με το δεύτερο άλμπουμ τους, Dialogue of Thoughts, που ηχογραφήθηκε στα Abbey Road Studios στο Λονδίνο και θα κυκλοφορήσει στις 24 Οκτωβρίου από τη Little Yellow Man Records. Την ανακοίνωση συνοδεύει η κυκλοφορία του πρώτου single, Walk.

ΔΕΙΤΕ ΤΟ VIDEO ΤΟΥ WALK ΣΤΟ ABBEY ROAD STUDIOS

Το Dialogue of Thoughts έρχεται ως συνέχεια του πολυβραβευμένου ντεμπούτου του τρίο, Passing By (2023), ενός άλμπουμ που ανέδειξε την τόλμη, την καινοτομία και την ελευθερία έκφρασης που χαρακτηρίζει το μουσικό κόσμος τη Harper. Το άλμπουμ αντλεί έμπνευση από τις ελληνικές και αιγυπτιακές μουσικές ρίζες της Harper, αλλά και από την avant garde. Σε αυτό το άλμπουμ, η  Maria - Christina Harper, διαμόρφωσε έναν μοναδικό ήχο – πνευματικά φορτισμένo, αντλώντας έμπνευση από την αρχαία Ελλάδα, τα δελφικά παραγγέλματα και τους Ορφικούς ύμνους. Ένα άλμπουμ γεμάτο τολμηρούς πειραματισμούς που αναθεωρούν τη θέση της άρπας στη τζαζ μουσική.

Με τη συμμετοχή του καταξιωμένου ντράμερ Evan Jenkins και της δυναμικής σαξοφωνίστριας Josephine Davies, η Harper παραμένει πιστή στη φιλοσοφία της: δίνει προτεραιότητα στον ζωντανό μουσικό διάλογο και όχι στην ανάδειξη της άρπας ως κεντρικού οργάνου. Το τρίο τρέφεται από τις αντιθέσεις, την ένταση και τις εκφραστικές αποχρώσεις· αυτήν τη φορά όμως το υλικό παρουσιάζει μεγαλύτερη ορμή, ταχύτερους ρυθμούς και έντονο αυθορμητισμό. Το αποτέλεσμα είναι ένας ήχος πιο συλλογικός, με πιο σύντομα κομμάτια.

φωτο: Κωνσταντίνος Αρβανίτης

Το Dialogue of Thoughts είναι ένα μουσικό ταξίδι στη συνειδητότητα, που διερευνά τόσο την προσπάθεια όσο και την ομορφιά της αναζήτησης εσωτερικής γαλήνης. Αντικατοπτρίζει την προσωπική εξέλιξη αλλά και τη συχνά χαοτική πραγματικότητα της προσπάθειας να παραμένεις παρών. «Περιγράφω αυτό το άλμπουμ ως το προσωπικό μου ημερολόγιο ενσυνειδητότητας» λέει η Harper. «Το ανήσυχο ηχοτοπίο του αντικατοπτρίζει την προσπάθεια– άλλοτε επιτυχής, άλλοτε μάταιης – να βρω ηρεμία μέσα από τον διαλογισμό».

Το Walk είναι το πρώτο δείγμα του νέου άλμπουμ. Όπως και κάθε κομμάτι του δίσκου, εκφράζει την πορεία προς την εσωτερική ισορροπία. «Μιλά για την επιμονή – για το να συνεχίζεις να προχωράς, ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν αδύνατα» σημειώνει η Maria-Christina. Πρόκειται για ένα δυναμικό, γεμάτο ενέργεια κομμάτι που «λειτουργεί ως υπενθύμιση να συνεχίζεις, ειδικά τις μέρες που η εσωτερική δύναμη μοιάζει να σε εγκαταλείπει».

Το Dialogue of Thoughts θα κυκλοφορήσει στις 24 Οκτωβρίου από τη Little Yellow Man Records ψηφιακά, σε CD & βινύλιο

Pre-save & Pre-order - musicconnection.lnk.to/DialogueOfThoughts

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος "Παντοκράτορας" Πρέβεζας καλεί σε κινητοποιήσεις για το Δάσος της Παργινόσκαλας

 ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ‘’ ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑΣ’’ ΠΡΕΒΕΖΑΣ 

16/09/2025

Με παρέμβαση σήμερα των Πρεβεζάνων δημοτών, Μαζικών φορέων ( Επαγγελματιών, Αγροτικών, Εμπορείου και Πολιτισμού) καθώς και όλων των συνδικάτων,  υπερασπιστήκαμε την ομόφωνη και ομόθυμη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Πρέβεζας:

  << Να σταματήσει άμεσα η κοπή του δάσους Παργινόσκαλας στον Παντοκράτορα. Να καθαριστεί από τα ξερά κλαριά , να ευπρεπιστεί και να αραιώσει σύμφωνα με υποδείξεις του Δασαρχείου στα σημεία φυσικής του πύκνωσης .

Να καθαριστεί η περιοχή της Παργινόσκαλας ολόκληρη με απόσυρση των κομμένων δένδρων και των κλαριών τους, παλαιά κλαριά κλαδέματος, βάτων, καλαμιών, σαθρών υλικών κλπ.

Να επαναδενδροφυτευτεί   άμεσα το δάσος στα 7,5 στρέμματα που κόπηκαν >>

Αντ’ αυτού το ΤΕΘΑ ( Στρατός ) άφησε για ενάμιση μήνα τα κομμένα δένδρα με τα κλαριά τους μέσα στην δασώδη περιοχή με κίνδυνο πυρκαγιάς. Στη συνέχεια χθες 15/9 έβαλε εργολάβο που άρχισε πάλι να κόβει δένδρα ( κόπηκαν ακόμη 4 στρέμματα ) με προοπτική σύμφωνα με την επίσημη μαρτυρία και θέση του ΤΕΘΑ ( Στρατός ) να κοπεί όλο το δάσος και κατόπιν να δενδροφυτέψουνε σύμφωνα με τις ανάγκες που αυτοί εκτιμούν.

Όλοι εμείς οι Πρεβεζάνοι μαζί με τους μαζικούς φορείς της Πόλης μας, Δημοτικούς και Περιφερειακούς συμβούλους Δήμου Πρέβεζας και Περιφέρειας Ηπείρου που φυτέψαμε το δάσος της Παργινόσκαλας πριν 40 χρόνια, το περιφρουρήσαμε και επιμένουμε την απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου για καθαρισμό του και ευπρεπισμό του αυτού και όλης της περιοχής Παργινόσκαλας και δεν θα επιτρέψουμε άλλη αποψίλωση .

ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΤΗΣ ΠΑΡΓΙΝΟΣΚΑΛΑΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΕΜΑΣ ΤΟΥ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΜΑΣ ΣΑΝ ΦΥΣΙΚΟ ΠΡΑΣΙΝΟ ΚΑΙ ΠΝΕΥΜΟΝΑΣ ΤΗΝ ΠΟΛΗΣ ΤΗΣ ΠΡΕΒΕΖΑΣ

Καλούμε όλους τους Δημότες και φορείς και αύριο 17/9/25 και ώρα 8 πμ και βλέπουμε στην συνέχεια την κλιμάκωση των κινητοποιήσεων μας   για την διάσωση του δάσους.

Καλούμε τον Δήμο Πρέβεζας που έχει έννομο συμφέρον να κάνει άμεσα ασφαλιστικά μέτρα δίνοντας έτσι περιθώριο για την δυνατότητα την νομικής του υπηρεσίας να ανατρέψει την παράτυπη, προφορική δήθεν απόφαση την Δασικής Υπηρεσίας .

Καταγγέλλουμε την Δασική Υπηρεσία για τις όποιες προφάσεις και εμπιστευτικές αποφάσεις που μας παραθέτει δίνοντας έτσι χέρι στην καταστροφή του περιβάλλοντος .

ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΤΕ ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΠΡΕΒΕΖΑΝΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ  

Για το Δ.Σ.

Ο πρόεδρος

Βλάχος Σταύρος

Ο γραμματέας

Τσούτσης Γιάννης 

Παρουσίαση του βιβλίου «Η ΜΝΗΜΗ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΣ. 40+1 ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ»

 

Η παρουσίαση θα γίνει την Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου, ώρα 7 μμ, στη Δημοτική Πινακοθήκη «Γιάννης Μόραλης». Για το βιβλίο θα μιλήσουν δυο Πρεβεζάνοι: Ο αντιπρύτανης του Παντείου Βασίλης Αυδίκος και ο εκπαιδευτικός Ευάγγελος Καινούργιος.

 

Καθώς τα 41 δοκίμια του βιβλίου ξεκινάνε όλα τους από το ζωντανό παρόν για να στήσουν κατόπιν συνομιλίες με το κοντινό και μακρινό παρελθόν μας, είναι βέβαιο πως οι αρχικές ομιλίες θα προκαλέσουν ακολούθως ενδιαφέρουσα συζήτηση. Στη συζήτηση αυτή θα συμμετάσχει και ο Χάρης Αθανασιάδης, συγγραφέας του βιβλίου και καθηγητής Δημόσιας Ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Όπως χαρακτηριστικά αναγράφεται στο οπισθόφυλλο του βιβλίου:

 «Οι 40+1 ιστορίες του βιβλίου είναι όπως ο υπότιτλος τις ορίζει: δημόσιες. Όχι μόνο διότι θέλουν να είναι εύληπτες και ελκυστικές, έτσι που ν’ απευθύνονται σε ένα ευρύ κοινό, μα επίσης διότι αναμετριούνται με τις συλλογικές μας μνήμες όπως αυτές διαχέονται στη δημόσια σφαίρα.

 Ποια από τα ίχνη του παρελθόντος αναδείχθηκαν σε σύμβολα, ποια ανασύρουμε από τη σκόνη του χρόνου, ποια αφέθηκαν οριστικά στη λήθη και γιατί; Τι γίνεται με τις δύσκολες, τις επώδυνες, τις διαιρεμένες και διαιρετικές μνήμες; Πώς εξηγείται η αντοχή τους και πώς επηρεάζουν τις ζωές και τους προσανατολισμούς μας;

 Οι δημόσιες ιστορίες θέλουν να φωτίσουν την ηχώ των περασμένων, μα όχι αποστασιοποιημένα, με τον τρόπο του ιατροδικαστή, όχι σίγουρα ψυχρά, αλλά ασφαλώς ψύχραιμα και κάποτε ίσως θερμά, με τον τρόπο του πολίτη. Προπαντός με συνείδηση των διακυβεύσεων του παρόντος – οι ιστορίες είναι δημόσιες διότι αναλύουν τις μνημονικές συγκρούσεις μετέχοντας ταυτόχρονα σε αυτές».

 

Σας περιμένουμε όλους και όλες,

Οι οργανωτές της παρουσίασης

Βασίλης Ευαγγέλου

Ευάγγελος Καινούργιος

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων διοργανώνει το Διεθνές Συνέδριο STONE, το οποίο επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από μισό αιώνα

Το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων έχει την τιμή και τη χαρά να ανακοινώσει ότι αναλαμβάνει τη διοργάνωση του 16ου Διεθνούς Συνεδρίου on the Deterioration and Conservation of Stone (STONE), το οποίο θα πραγματοποιηθεί στα Ιωάννινα, το 2028.

Το εν λόγω Συνέδριο αποτελεί το σημαντικότερο διεθνές επιστημονικό γεγονός στον τομέα της διατήρησης πολιτιστικών λίθινων κατασκευών και αντικειμένων. Η απόφαση για την ανάθεση της διοργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων ελήφθη κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου STONE 2025 στο Παρίσι, όπου παρουσιάστηκε η υποψηφιότητα του Ιδρύματός μας. Κατόπιν ψηφοφορίας των μελών της Επιστημονικής Επιτροπής, η πρότασή μας προκρίθηκε έναντι της υποψηφιότητας της Ιαπωνίας. Η επιτυχής υποβολή του φακέλου υποψηφιότητας υπήρξε αποτέλεσμα συντονισμένης και μεθοδικής προσπάθειας του Τμήματος Μηχανικών Επιστήμης Υλικών, με την ουσιαστική αρωγή της Πρυτανείας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το Συνέδριο διοργανώνεται ανά τετραετία και έχει φιλοξενηθεί στην Ελλάδα, μόλις μία φορά στο παρελθόν, στην Αθήνα (1976). Η ανάληψη της διοργάνωσης του STONE 2028 αποτελεί ιδιαίτερη τιμή και αναγνώριση για το Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, επισφραγίζοντας τη δέσμευση όλων για τη διαφύλαξη της πολιτιστικής κληρονομιάς ενώ ταυτόχρονα συνιστά σημαντική ευκαιρία για την ανάδειξη του Ιδρύματός μας στον διεθνή επιστημονικό χώρο. 

Ιωάννινα, 15 Σεπτεμβρίου 2025

Η Πρύτανης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων 

Καθηγήτρια Άννα Κ. Μπατιστάτου 

Με νίκη ολοκληρώθηκε το τρίτο φιλικό του ΠΑΣ Πρέβεζα απέναντι στην Α.Ε. Πρέβεζας

 

Με τον καλύτερο δυνατό τρόπο συνεχίστηκε η προετοιμασία του ΠΑΣ Πρέβεζα ενόψει της νέας σεζόν στην Α’ Κατηγορία της ΕΠΣ Πρέβεζας - Λευκάδας. Η ομάδα του Γιώργου Γιάννου επικράτησε το απόγευμα της Δευτέρας (12/09) στο Δημοτικό Στάδιο Πρέβεζας «Αθανασία Τσουμελέκα» της Α.Ε. Πρέβεζας με σκορ 2-0, δείχνοντας σταθερά σημάδια βελτίωσης αλλά και αγωνιστική σοβαρότητα σε όλη τη διάρκεια του αγώνα.

Τα τέρματα για τους «κιτρινόμαυρους» σημείωσαν ο Αποστόλης Τσιούνης με εύστοχο χτύπημα πέναλτι στο πρώτο ημίχρονο και ο Τουρμουσόγλου με όμορφη προσωπική ενέργεια, «κλειδώνοντας» έτσι τη φιλική νίκη.

Ο προπονητής του ΠΑΣ, Γιώργος Γιάννος, είχε εκ νέου την ευκαιρία να δώσει χρόνο συμμετοχής σε αρκετούς ποδοσφαιριστές, να δοκιμάσει διαφορετικά σχήματα και τακτικές, και να αντλήσει χρήσιμα συμπεράσματα ενόψει της έναρξης του πρωταθλήματος.

Στις κερκίδες βρέθηκαν και στήριξαν την ομάδα ο πρόεδρος του συλλόγου Γιάννης Τσότας, καθώς και μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου, παρακολουθώντας από κοντά την προσπάθεια των ποδοσφαιριστών και το έργο του τεχνικού τιμ.

Δήλωση Γιώργου Γιάννου

Μετά το τέλος του παιχνιδιού, ο προπονητής του ΠΑΣ Πρέβεζα, Γιώργος Γιάννος, δήλωσε:

«Ήταν ένα ακόμα δυνατό φιλικό στο πλαίσιο της προετοιμασίας μας. Είδαμε πράγματα που δουλεύουμε στις προπονήσεις να βγαίνουν στο γήπεδο, ενώ δοκιμάσαμε και νέους σχηματισμούς. Σίγουρα έχουμε περιθώρια βελτίωσης, όμως τα παιδιά δείχνουν διάθεση και δουλεύουν σκληρά. Θέλουμε να είμαστε έτοιμοι όταν ξεκινήσει το πρωτάθλημα και να παρουσιάσουμε μια ομάδα ανταγωνιστική που θα παλεύει σε κάθε παιχνίδι».

Ο ΠΑΣ Πρέβεζα συνεχίζει απρόσκοπτα το πρόγραμμα της προετοιμασίας του, με τα επόμενα φιλικά να αποτελούν ευκαιρία για ακόμη περισσότερη συνοχή και ρυθμό ενόψει της νέας ποδοσφαιρικής χρονιάς.

ΠΑΣ Πρέβεζα (Γιώργος Γιάννος): Καραπιπέρης, Πανταζής, Γκολάκο, Ατσάς, Αργύρης, Ιορδανίδης, Χρυσής, Τσάλας, Κωτσαντής, Μουσιωτίτσας, Κολοβός.

Έπαιξαν επίσης: Γεωργουσόπουλος, Τσιούνης Αποστόλης, Τουρμουσόγλου, Δημουλιάς, Ιασωνίδης, Σκαμνέλος, Τσιούνης Π., Τόσκα, Βασιλάς

Α.Ε Πρέβεζας (Άγγελος Μπέκας): Καρατζόπουλος,  Φυσέκης,  Ιορδανίδης,  Σκουτέλας,  Τσούτσης, Τσάτσος,  Μέρκο,  Παπουτσής,  Ντέντες,  Τσόκας, Πεταλάς.

Έπαιξαν επίσης:  Παφίλας, Μειμάρογλου, Μίτα, Κιόσγια, Αλμπιόν, Ζάκας.

Αιθιοπία: Η γη των σιγασμένων φωνών (αναδημοσίευση)

 

Aπό την Ταϋγέτη Μιχαλακέα

Στο μέσο του φετινού καλοκαιριού, πέρασαν 40 χρόνια από το Live Aid. Τον Ιούλιο του 1985, ένας κόσμος ριζικά διαφορετικός οργάνωσε σειρά εμβληματικών συναυλιών για να αναδειχθεί το θέμα του τότε λιμού στην Αιθιοπία. Δεκαετίες αργότερα, και παρά το μνημειώδες της προσπάθειας αυτής, μια ανθρωπιστική συναυλία δεν ‘έφερε την άνοιξη.’ Η χώρα μαστίζεται από προβλήματα. Η φτώχεια και η βία, που λίγο πλέον απασχολούν τα δυτικά μέσα, συνυπάρχουν με την σχεδόν αρχέγονη μαγεία της.

Προσγειώθηκα στην Αιθιοπία, στις αρχές Ιανουαρίου, παραμονές των δικών τους Χριστουγέννων, με σκοπό αφενός να μελετήσω την περιστολή της ελευθερίας της έκφρασης, στο πλαίσιο ενός ευρωπαϊκού ερευνητικού προγράμματος στο οποίο συμμετέχω με το Πάντειο Πανεπιστήμιο και αφετέρου να μάθω, να δω, να ακούσω και να γευτώ τη χώρα την οποία ερευνώ.

Η έρευνα στην Αιθιοπία, και η γνώση που αυτή γεννά, με οδήγησε σε περισσότερες ερωτήσεις παρά απαντήσεις. Αν χρειαζόταν, πάντως, να χαρακτηρίσω την Αιθιοπία με ένα μόνο επίθετο, θα διάλεγα να την πω ‘πολυσύνθετη.’ Σε κάθε πεδίο. Είτε είναι ιστορία, είτε πολιτική, γλώσσα, θρησκεία και πολιτισμός, η Αιθιοπία σε κατακλύζει με πολλαπλές διαστάσεις και αναγνώσεις. Από τη Λούσι, τον πρώτο αυστραλοπίθηκο που βρέθηκε στο έδαφός της, μέχρι τη σημερινή Αντίς, που φιλοδοξεί να γίνει Ντουμπάι, οι ιστορικοί σταθμοί ποικίλουν. Διαφορετικά βασίλεια, καραβάνια και θρησκείες άνθισαν στη θέση της σημερινής Αιθιοπίας, υφαίνοντας ένα πολύβουο μείγμα πολιτισμών, γλωσσών και θρησκειών.

Τα σχεδόν 130 εκατομμύρια πληθυσμού της χώρας ανήκουν σε 90 ξεχωριστές εθνοτικές ομάδες, τρεις θρησκείες πλέον των πολλών ανιμιστικών, και πέντε γλώσσες. Παρά ταύτα και σε αντίθεση με τις περισσότερες χώρες της περιοχής, η Αιθιοπία δεν αποικίστηκε ποτέ, νικώντας την Ιταλία στη Μάχη της Άντουα το 1896, την οποία οι περισσότεροι Αιθίοπες σπεύδουν με περηφάνια να θυμίσουν.

Με την άνοδο στην εξουσία του EPRDF, είχε πλέον γίνει κατανοητό ότι η ειρήνη και η ευημερία στη χώρα εξαρτάται από το μοίρασμα της ‘πολιτικής πίτας’ μεταξύ των πολλών διαφορετικών εθνοτικών ομάδων. Έτσι, το EPRDF εγκαινίασε την ομοσπονδιακή διαίρεση της χώρας, επί τη βάσει εθνοτικά ομοιογενών περιοχών, και προώθησε την ιδέα του αναπτυξιακού κράτους, της επαναστατικής δημοκρατίας και της πολυμετοχικότητας. Όμως, η πραγματικότητα για άλλη μια φορά απείχε από τη θεωρία, και η πολυμετοχικότητα θυσιάστηκε στο βωμό της κυριαρχίας του Λαϊκού Απελευθερωτικού Μετώπου του Τιγκράι (TPLF) εντός του συνασπισμού, που για να πραγματοποιηθεί χρειάστηκε αυξανόμενη καταστολή οποιασδήποτε διαφωνίας. Στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας, το απόστημα άρχισε και πάλι να σπάει, με εκτεταμένες διαδηλώσεις στις περιοχές της Ορόμια και της Αμάρα.

Και κάπως έτσι, το 2018, ο  Άμπι Άχμεντ, το μικρό όνομα του οποίου σημαίνει ‘επανάσταση,’ ανέλαβε μετά βαΐων και κλάδων πρωθυπουργός. Η λουστραρισμένη εικόνα του νεαρού και φιλόδοξου για τη χώρα του πολιτικού, που ακόμα δεσπόζει σε πολλά σημεία της Αντίς, συγκέντρωσε γύρω του πολύ και αξιόλογο κόσμο που πίστεψε και ήθελε να συνδράμει σε ένα νέο δρόμο ευημερίας και προόδου για τη χώρα, μέσω της αλλαγής του νομικού και θεσμικού πλαισίου καθώς και διαφόρων άλλων μεταρρυθμίσεων.

Τα πρώτα χρόνια, ως είθισται, ήταν ελπιδοφόρα. Απελευθερώθηκαν δημοσιογράφοι και πολιτικοί κρατούμενοι, τα εκτεταμένα internet shutdowns σταμάτησαν, και η χώρα έμοιαζε να ενστερνίζεται και πάλι θεμελιώδεις ελευθερίες και αρχές του κράτους δικαίου. Ο Άμπι έφτασε να λάβει μέχρι και το Νόμπελ Ειρήνης για το ρόλο του στην ειρήνευση των σχέσεων με την Ερυθραία, κάτι που εκ των υστέρων φαντάζει τουλάχιστον τραγική ειρωνεία. 

Σε μια πορεία που μοιάζει με καρδιογράφημα, και την οποία η χώρα έχει πολλάκις περπατήσει, οι ελπίδες αποδείχτηκαν φρούδες. Οι υποβόσκουσες εθνοτικές συγκρούσεις βγήκαν και πάλι στην επιφάνεια, όταν το κράτος κλιμάκωσε την κατασταλτική του δράση απέναντι στους Τιγκρίνια, οδηγώντας στο ξέσπασμα του καταστροφικού Πολέμου στο Τιγκράι το 2020. Στην Ευρώπη οι ειδήσεις για τον πόλεμο αυτό έφταναν με το σταγονόμετρο, καθώς τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην Ουκρανία.

Μετά από δύο χρόνια πολέμου, ο απολογισμός ήταν περίπου εξακόσιες χιλιάδες θύματα. Λίγο αργότερα, και ενώ υπεγράφη Συνθήκη Ειρήνης στο Τιγκράι, το πεδίο της μάχης μεταφέρθηκε στην περιοχή της Αμάρα, με τους εκεί ένοπλους αντάρτες Φάνο, ενώ εντάσεις σημειώνονται και σε άλλες περιοχές της χώρας. 

Εν τω μεταξύ, ο Άμπι κατασκευάζει πάρκα, επισκέψιμα επί πληρωμή, τεράστια ξενοδοχεία και κτήρια, μέχρι και ποδηλατοδρόμους, σε μια πρωτεύουσα όπου η οικονομική κατάσταση της πλειονότητας την εξαναγκάζει στη μεταφορά αποκλειστικά με τα πόδια — και πράγματι, δεν είδα πουθενά απολύτως κανένα ποδήλατο, κάνοντας σε να πιστέψεις ότι μάλλον θέλει να αποπροσανατολίσει την εγχώρια αλλά και την διεθνή κοινή γνώμη. Πρωτοφανές είναι επίσης και το ‘Πρόγραμμα Διάδρομος’, όπου σπίτια γκρεμίζονται, άνθρωποι εκτοπίζονται άκριτα και ολόκληρες συνοικίες κυριολεκτικά σβήνονται από τον χάρτη, προκειμένου απλώς να διαπλατυνθούν οι ήδη πλατείς δρόμοι. 

Απέναντι σε όλα αυτά, οι αντιδράσεις φαίνεται να κυοφορούνται, αλλά προς το παρόν δεν εκδηλώνονται, καθώς ο πρωθυπουργός, αποτίοντας φόρο τιμής στην Υπηρεσία Κυβερνοασφάλειας από την οποία ξεκίνησε την καριέρα του, έχει εξαπολύσει έναν πολυμέτωπο αγώνα κατά οποιασδήποτε διαφωνίας, κατά κύριο λόγο σχετικά με την πολιτική του, αλλά όχι μόνο. Ένας συνεντευξιαζόμενος, δικηγόρος ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μειδίασε ενθυμούμενος το διδακτικό τηλεφώνημα που έλαβε από το εν ευρεία έννοια «γραφείο» του πρωθυπουργού, μετά από ένα τουίτ του, σχετικά με έναν αθλητή. 

Η φαρέτρα για την κατάπνιξη και εξουδετέρωση οποιασδήποτε διαφορετικής άποψης περιλαμβάνει ανεξέλεγκτα περιοριστικά μέτρα, ασύμβατα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της χώρας. Η γκάμα εκτείνεται από ρητορική μίσους κατά των ‘αντιφρονούντων,’ σε παραπληροφόρηση, κατασταλτικούς νόμους και λογοκρισία στο διαδίκτυο, συνδιαμορφώνοντας ενός είδους ψηφιακό αυταρχισμό.

Το πιο χρήσιμο όπλο για κάτι τέτοιο είναι οι διακοπές λειτουργίας του διαδικτύου, κάτι που ζήσαμε και στο ταξίδι μας, με τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να αποτρέψει την πολιτική κινητοποίηση και να εμποδίσει την προβολή ειδήσεων περί στρατιωτικής καταστολής. Οι πολίτες του Τιγκράι, έκαναν συνολικά δυο χρόνια χωρίς ίντερνετ, και τώρα έχει έρθει η σειρά των κατοίκων της Αμάρα (σε κάποιες περιοχές της). Στο ίδιο μήκος κύματος, οι σελίδες κοινωνικής δικτύωσης συχνά μπλοκάρονται, ή επιβραδύνεται εξαιρετικά η δυνατότητα πρόσβασης σε αυτές, το λεγόμενο throttling.

Η Ethio Telecom, που ανήκει κατά μεγάλο ποσοστό στο κράτος, έχει χρησιμοποιήσει αυτήν την τακτική για να περιορίσει την πρόσβαση ατόμων κυρίως σε πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης, με σκοπό τον περιορισμό της διάδοσης πληροφοριών.

Άλλη μέθοδος, μέσω της οποίας εμποδίζεται η ροή των πληροφοριών και κατά συνέπεια περιστέλλεται και η ελευθερία της έκφρασης, είναι η διάδοση παραπλανητικών αφηγήσεων, μέσω ψευδών λογαριασμών, με στόχο να δυσφημιστούν επικριτές της κυβέρνησης ή συγκεκριμένες εθνοτικές ομάδες ή να παρουσιαστούν αλλιώς συγκεκριμένα γεγονότα. Το ίδιο το Facebook συχνά έχει κλείσει πολυάριθμους λογαριασμούς που συνδέονται με την κυβέρνηση, καθώς είναι πλαστοί και προσπάθησαν να εκβιάσουν τα αποτελέσματα των εκλογών του 2021. Όπως γλαφυρά έχει τεθεί, στην Αιθιοπία οι πλατφόρμες αυτές μετατρέπονται σε μέσα «αντικοινωνικής» παρά κοινωνικής δικτύωσης. Στον πόλεμο του Τιγκράι τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιήθηκαν ως ένα ψηφιακό πεδίο μάχης, όπου μεθοδικά χτίστηκαν συγκεκριμένα αφηγήματα που κατάφεραν να επηρεάσουν την αντίληψη για συγκεκριμένα γεγονότα. 

Άλλες φορές χρησιμοποιείται το λεγόμενο internet noise, όπου το διαδίκτυο κατακλύζεται με επουσιώδεις ή ακόμα και διασκεδαστικά λανθασμένες πληροφορίες προκειμένου να αποπροσανατολιστεί το κοινό από τα πραγματικά κρίσιμα και ουσιώδη, όπως όταν κυκλοφορούσε χάρτης όπου η Αιθιοπία έφτανε ως την Ερυθρά Θάλασσα. Συνήθως όμως «ο διαδικτυακός θόρυβος» δεν έχει αυτή τη γραφική πλευρά, καθώς ανθρώπινες ζωές χάνονται στον άνισο αυτό αγώνα. Η κυβέρνηση φαίνεται να κερδίζει στον αγώνα αυτό, χρησιμοποιώντας όχι μόνο αλγορίθμους και bots, αλλά και προσλαμβάνοντας  προσωπικό για να κάνει αυτή τη δουλειά, το λεγόμενο διαδικτυακό στρατό, που εκπαιδεύεται στην Κίνα και λαμβάνει μισθό 300 ευρώ για τις πολύτιμες υπηρεσίες του. Στόχος των επιθέσεων είναι τόσο εγχώριοι δημοσιογράφοι, ακτιβιστές και αντιφρονούντες, αλλά και πολλοί που ζουν εκτός της χώρας. 

Εκτός αυτών των μεθόδων, μια πλειάδα νόμων έχει τεθεί στην υπηρεσία της καταπάτησης της ελευθερίας της έκφρασης. Οι νόμοι αυτοί μπορεί να είναι σωστοί στα χαρτιά, αλλά στην πράξη να αγνοούνται. Δεν είναι λίγες οι φορές που δημοσιογράφοι και ακτιβιστές συλλαμβάνονται αυθαίρετα ενώ πρόσφατα σε μια επιχείρηση σκούπα έκλεισαν διάφορες μη κυβερνητικές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς νόμιμο έρεισμα.

Συχνότερα όμως είτε διαμορφώνονται εξ αρχής τεχνηέντως, προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά των διαφωνούντων, είτε είναι δημοσιογράφοι, είτε απλοί πολίτες χρήστες των μέσων δικτύωσης, είτε χρησιμοποιούν υπερβολικά ευρείες νομικές έννοιες για να διευκολύνουν την κατάχρηση. Συναντάται ακόμη και η απευθείας ποινικοποίηση της κριτικής μέσω νομοθετημάτων που προστατεύουν γενικά και αόριστα την «εθνική ενότητα», και είναι ευεπίφορα σε κατάχρηση. Σε αυτά, προστίθενται και η συχνή κήρυξη ‘Κατάστασης Έκτακτης Ανάγκης’, με ό,τι περιστολή ελευθεριών αυτή συνεπάγεται, η εκτεταμένη χρήση της οποίας την έχει καταστήσει τον κανόνα και όχι, όπως προοριζόταν, την εξαίρεση. 

Συνεπεία αυτών, ακτιβιστές, δημοσιογράφοι και απλοί πολίτες βιώνουν το λεγόμενο «chilling effect» των κατασταλτικών μέτρων, έχοντας δηλαδή δει τι συμβαίνει σε όσους τολμούν να εκφραστούν, απέχουν από κάτι τέτοιο στη δημόσια ψηφιακή σφαίρα.

Ταυτόχρονα, οι διαδικτυακές διακοπές, τα bots, το διαδικτυακό noise, το μπλοκάρισμα λογαριασμών οδηγούν εν πρώτοις σε απόκρυψη σημαντικού όγκου πληροφορίας αλλά και σε διάδοση λανθασμένων ειδήσεων, που χειραγωγούν την κοινή γνώμη προς συγκεκριμένες κατευθύνσεις, συνήθως απαλλάσσοντας τους ιθύνοντες από οποιαδήποτε λογοδοσία και πολιτική ευθυνη.

Έτσι, η ελευθερία της έκφρασης και η πρόσβαση στο διαδίκτυο, αυτοτελές δικαίωμα πλέον και αυτό, περιορίζονται δραματικά, και κατ’ ουσία ακρωτηριάζεται οποιαδήποτε προσδοκία ελευθεριών, κράτους δικαίου και εν τέλει της ίδιας της δημοκρατίας. Οι περισσότεροι συνεντευξιαζόμενοι, άλλωστε, προτιμούν να μην γίνουν οι αναμενόμενες εκλογές το 2026, αν η ελευθερία της έκφρασης συνεχίσει να φιμώνεται με αυτούς τους τρόπους. 

Η έρευνα στην Αιθιοπία λοιπόν, αφήνει μια στιφή γεύση. Ο ιστορικός του μέλλοντος θα την ονόμαζε μάλλον γη των σιγασμένων φωνών. Στο μυαλό μου, όμως, τριγυρνούν συγκρίσεις με την Ελλάδα. Είμαστε όντως τόσο μακριά από την πραγματικότητα αυτή; Είμαστε εμείς και οι ελευθερίες μας αρκετά ασφαλείς, περιτοιχισμένοι από τις δήθεν εγγυήσεις μιας δυτικής δημοκρατίας;

Πρόσφατες έρευνες του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έρχονται να μου απαντήσουν ότι η Αιθιοπία θα έπρεπε, όπως και έκανε, να με εντυπωσιάσει ως ταξιδιώτη, για τις μαγευτικές διαφορές και τις καινούριες εμπειρίες που προσφέρει, σε σχέση με την Ελλάδα. Όχι όμως σαν μελετητή, τουλάχιστον της ελευθερίας της έκφρασης. Και αυτό διότι η παραπληροφόρηση και η χειραγώγηση δεν είναι προνόμιο μόνο των αφρικανικών αναπτυσσόμενων κρατών. Η ιδέα ότι η ελευθερία στην πληροφορία είναι κεκτημένη για τα καλά στο δυτικό κόσμο είναι απλώς λάθος. Και εδώ όπως και εκεί, υπάρχει χειραγώγηση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης από «κυβερνητικές υπηρεσίες» και μεμονωμένους πολιτικούς· ενώ στην Αιθιοπία χρησιμοποιούνται κυρίως άνθρωποι για τη χειραγώγηση, στην Ελλάδα χρησιμοποιούνται και άνθρωποι και bots.

Και στις δύο χώρες οι τρόποι χειραγώγησης είναι η προκυβερνητική προπαγάνδα, η επίθεση εναντίον της αντιπολίτευσης και η καταστολή της πληροφορίας. Στην Ελλάδα οι στρατηγικές περιλαμβάνουν παραπληροφόρηση, τρόλινγκ και ενίσχυση περιεχομένου, με τα δύο τελευταία να απουσιάζουν από την Αιθιοπία. Η μόνη διαφορά είναι ότι στην Ελλάδα ο διαδικτυακός στρατός φαίνεται μικρότερος σε αριθμό.

Έτσι, αντί να «εξωτικοποιούμε» και να οχυρωνόμαστε πίσω από υποτιθέμενες ανακουφιστικές διαφορές, μια βουτιά στο τοπίο του ψηφιακού αυταρχισμού της Αιθιοπίας θα έπρεπε, μάλλον, να μας αφυπνίσει τόσο για να καταλάβουμε και να αξιολογήσουμε τι συμβαίνει εν οίκω, όσο και για να εκτιμήσουμε στις σωστές του διαστάσεις το φαινόμενο της παραπληροφόρησης, και να αντιληφθούμε ότι η μάχη ενάντια σε αυτήν είναι ζωτικής σημασίας στη σημερινή παγκόσμια συγκυρία οπισθοδρόμησης τόσο της δημοκρατίας όσο και του κράτους δικαίου. 

πηγή: https://www.news247.gr/