Οι Black Country, New Road κυκλοφόρησαν φέτος τον πολυαναμενόμενο τρίτο δίσκο τους. Οι φίλοι της μουσικής τους τον περίμεναν πως και πως ώστε να δουν πώς θα τα καταφέρουν χωρίς τον Isaak τον προηγούμενο κιθαρίστα, ερμηνευτή και βασικό διαμορφωτή του ήχου των πρώτων δύο δίσκων της μπάντας. Ο δίσκος τιτλοφορείται "Forever howlong", κυκλοφόρησε και αυτός από τη Ninja Tune και δίχασε τους ακροατές μιας και ηχητικά απέχει παρασάγγας από τον παλιό ήχο του συγκροτήματος. Αφενός πλέον τραγουδούν τα κορίτσια της μπάντας αφετέρου έχουμε περίπλοκες αλλά πάντα κομψές συνθέσεις με επιρροές που κινούνται από την μπαρόκ εποχή (Μπαχ, Χένρι Πέρσελ) μέχρι τις σπουδές για πιάνο του Φρεντερίκ Σοπέν. Προσωπικά το χάρηκα γιατί όσο και αν παραδέχομαι την αξία των παλιών ηχογραφήσεων, οφείλω να ομολογήσω ότι η στριφνότητα των μελωδιών και το ανακάτεμα ρυθμών που χαρακτηρίζουν τους δύο πρώτους δίσκους των Black Country, New Road, με απωθούν. Στην τελική αντί να ακούμε κακοχωνεμένους King Crimson, είναι απείρως απολαυστικότερο να απολαμβάνουμε πηγαία αφομοιωμένους Van Der Graaf Generator.
ο Τοποτηρητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου