Η λογοτεχνική κριτική εκπροσώπων της Γενιάς του '30 επινόησε τον όρο "καρυωτακισμός" με αρνητικό πρόσημο για να χαρακτηρίσει ποιητές και ποιήτριες που υποτίθεται ότι ακολουθούσαν το πρότυπο της ποίησης του Κώστα Καρυωτάκη. Από τότε μέχρι σήμερα έχουν διατυπωθεί από αρκετούς λόγιους σοβαρές επιφυλάξεις σχετικά με το κατά πόσο ο συγκεκριμένος όρος είναι δόκιμος. Ο Ομότιμος Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κύπρου Παντελής Βουτουρής έχει προτείνει τον όρο "σύνδρομο της Πρέβεζας". Σε συνάφεια με αυτό τον όρο και, κυρίως, με τα κοινά σημεία της ποιητικής του Καρυωτάκη με αυτή του σπουδαίου ποιητή από την Κύπρο Κώστα Μόντη, είχε να κάνει η φιλολογική συνάθροιση που έλαβε χώρα στο Βιβλιοπωλείο Καφέ Σιμούν στην πόλη μας, την Τετάρτη 27 τρέχοντος.
Την πόλη μας επισκέφτηκε ο κύριος Παντελής Βουτουρής με σκοπό την παρουσίαση του βιβλίου του με τίτλο "Κάπου στην Κύπρο, στον νομό Πρεβέζης... - Εισαγωγή στην ποιητική του Κώστα Μόντη". Για το βιβλίο μίλησαν οι Κώστας Καραβίδας Διδάσκων στο Τμήμα Φιλολογίας Πανεπιστημίου Ιωαννίνων και ο ποιητής Θωμάς Ιωάννου. Την εκδήλωση συντόνισε η Στέλλα Μιχαήλ, Διδάκτωρ νεοελληνικής φιλολογίας, ενώ κλείνοντας την εκδήλωση παρενέβη με αντιφώνηση και ο κύριος Βουτουρης. Πολύ ευχάριστη νότα προστέθηκε χάρη στην ανάγνωση ποιημάτων του Κώστα Μόντη από μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Πρέβεζας.
Από τις ομιλίες μάθαμε για έναν ποιητή που πολύ κακώς αγνοούμε στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι εδώ και πολλά χρόνια δεν έχει πραγματοποιηθεί κάποια κριτική έκδοση των απάντων του, καθιστά την κατάσταση ακόμη πιο προβληματική. Και είναι πραγματικά κρίμα, καθώς τα ποιήματα που ακούσαμε την Τετάρτη στο Σιμούν ήταν σαφή δείγματα μείζονος ποιητή. Ενός ποιητή που έχει μιλήσει για αδιέξοδα προσωπικά, επαγγελματικά και υπαρξιακά. Επίσης επρόκειτο για έναν ποιητή που τραγούδησε τον αγώνα των Ελλήνων της Κύπρου κατά των Βρετανών αποικιοκρατών και υπέρ της ένωσης με την μητροπολιτική Ελλάδα και για έναν ποιητή που μίλησε με σκληρή γλώσσα και πικρό σαρκασμό για την ματαίωση της προσδοκίας για ένωση ύστερα από τις συμβιβαστικές Συνθήκες Ζυρίχης Λονδίνου. Το σημαντικότερο είναι πως παρά τα αδιέξοδα, τον κυνικό σαρκασμό και την πικρία για τις ματαιώσεις ο ποιητής δεν έχασε τον ανθρωπιστικό προσανατολισμό του, τραγουδώντας στα ποιήματα του τους ανίσχυρους απανταχού της Γης είτε πρόκειται για την Άνοιξη της Πράγας που τσακίστηκε από τα σοβιετικά τανκς είτε πρόκειται για τα παιδιά της Μπιάφρας που υποφέρουν από ασιτία εξαιτίας της αποικιοκρατικής εκμετάλλευσης.
Για να μιλήσω προσωπικά, δηλώνω πως ακόμα ο αντίκτυπος της βραδιάς στο Σιμούν και των όσων μάθαμε για τον ποιητή Κώστα Μόντη, είναι ακόμα έντονος στη σκέψη μου. Εύχομαι στο προσεχές μέλλον να έχουμε κι άλλες τέτοιες εκδηλώσεις στην πόλη μας
ο Τοποτηρητής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου