Δεκαοχτώ αποφθέγματα του Πίτερ Ουστίνοφ

 

Ο Πίτερ Ουστίνοφ (Peter Alexander Freiherr von Ustinov, 16 Απριλίου 1921 - 28 Μαρτίου 2004) ήταν Άγγλος ηθοποιός, θεατρικός συγγραφέας, σεναριογράφος, σκηνοθέτης και παραγωγός του κινηματογράφου και του θεάτρου. Έχει κερδίσει πολλά βραβεία, μεταξύ αυτών και δύο βραβεία Όσκαρ Β΄ Ανδρικού Ρόλου για τις ταινίες Σπάρτακος (Spartacus, 1960) και Τοπ Καπί (Top Kapi, 1964) το 1961 και το 1965 αντίστοιχα. Θεωρούνταν ένας πολύ ευφυής άνθρωπος και δεινός αφηγητής.

Η τρομοκρατία είναι ο πόλεμος των φτωχών και ο πόλεμος είναι η τρομοκρατία των πλουσίων.

Οι άντρες σκέφτονται τις γυναίκες. Οι γυναίκες σκέφτονται τι σκέφτονται οι άντρες γι’ αυτές.

Δεν νομίζω ότι κάνεις φίλους αυτούς που είναι οι καλύτεροι, αλλά αυτούς που εμφανίστηκαν πρώτοι.

Όχι μόνο εμείς οι Εβραίοι δώσαμε στο κόσμο τον Χριστό και τον Μαρξ, αλλά είχαμε και την πολυτέλεια να μην ακολουθήσουμε ούτε τον ένα ούτε τον άλλο.

Οι γονείς είναι το κόκαλο πάνω στο οποίο τα παιδιά ακονίζουν τα δόντια τους.

Το να ζεις και να είσαι αισιόδοξος, σημαίνει ότι είσαι αρκετά ανόητος για να πιστεύεις ότι τα καλύτερα θα συμβούν στο μέλλον.

Τα παιδιά είναι η μόνη μορφή αθανασίας για την οποία μπορούμε να είμαστε σίγουροι.

Η κωμωδία είναι απλώς ένας αστείος τρόπος να είσαι σοβαρός.

Το να αρνείσαι βραβεία είναι ένας διαφορετικός τρόπος να τα δέχεσαι, κάνοντας περισσότερο θόρυβο.

Δυστυχώς η ισορροπία της φύσης ορίζει ότι η υπεραφθονία ονείρων συνεπάγεται μια αυξημένη πιθανότητα για εφιάλτες.

Αυτοί που αναβάλλουν κάτι από σήμερα για αύριο, είναι οι ίδιοι που το έχουν ήδη αναβάλει από χθες για σήμερα.

Αν ο Μποτιτσέλι ζούσε σήμερα, θα δούλευε στη Vogue.

Το να ζεις σαν φτωχός έχει γούστο μόνο αν είσαι πλούσιος.

Οι πεποιθήσεις χωρίζουν τους ανθρώπους. Οι αμφιβολίες τους ενώνουν.

Ο πρωθυπουργός Μακμίλαν μιλάει σαν να έχει έναν καθεδρικό ναό στο στόμα του.

Αυτό που πρέπει να παίρνουμε στα σοβαρά είναι οι ευθύνες μας, όχι οι εαυτοί μας.

Παλιά είχαμε πολλές ερωτήσεις χωρίς απαντήσεις. Τώρα με τους υπολογιστές έχουμε πολλές απαντήσεις για τις οποίες δεν είχαμε ερωτήσεις.

Δεν θα μπορέσω ποτέ να συγχωρέσω τον Θεό που δημιούργησε τους Γάλλους.